ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ: Η ΑΘΗΝΑ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Του Γιώργου Καμίνη

Δημάρχου Αθηναίων

Αναδημοσίευση από: www.protagon.gr

 

Η τελευταία εκλογική αναμέτρηση διαμόρφωσε στη χώρα μια νέα πολιτική πραγματικότητα που διακρίνεται από κάποια βασικά χαρακτηριστικά, τα οποία δεν αναμένεται να ανατραπούν στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση της 17ης Ιουνίου. Ξεχωρίζω δύο: Την απουσία μονοκομματικής πλειοψηφίας στην επόμενη Βουλή καθώς και τη δυναμική είσοδο στο πολιτικό προσκήνιο της Χρυσής Αυγής.

Επειδή λοιπόν στο, ορατό τουλάχιστον, μέλλον δεν θα υπάρξει μονοκομματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, οι πολιτικές δυνάμεις θα κληθούν να συνεργαστούν σε κυβερνητικό επίπεδο, προκειμένου να σώσουν τη χώρα που απειλείται από ολοσχερή οικονομική καταστροφή. Οποιαδήποτε σύνθεση και να έχει η αυριανή κυβέρνηση, θα κληθεί εκ των πραγμάτων να προβεί σε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να ανατρέψει το χρεωκοπημένο μοντέλο του υπερτροφικού κράτους και της παρασιτικής οικονομίας που προκάλεσε τη μεταπολιτευτική (υπ)ανάπτυξη της χώρας. Για να συμπληρωθεί η εικόνα, πρέπει να τονίσουμε ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις επικείμενες εκλογές, θα κληθεί να λειτουργήσει χωρίς να διαθέτει διοικητικό μηχανισμό αντάξιο των περιστάσεων. Επειδή, μάλιστα, τα μέτρα εσωτερικής οικονομικής ανασυγκρότησης δεν θα αποδώσουν αμέσως, πρέπει να ενταθούν στο έπακρον οι προσπάθειες να απορροφηθούν πόροι από τα αναπτυξιακά και κοινωνικά Ταμεία της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης.

Όλα αυτά συνθέτουν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τηρουμένων των αναλογιών, εδώ και ενάμιση χρόνο ζούμε στον Δήμο της Αθήνας μια εμπειρία αντίστοιχη και πάντως διόλου ευκαταφρόνητη, αφού η πρωτεύουσα συμπυκνώνει στο μέγιστο βαθμό όλες τις παθογένειες της χώρας. Θα προσπαθήσω στη συνέχεια να αναδείξω κάποιες αναλογίες, αρχίζοντας από την εγκατάσταση της ακροδεξιάς στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς της δημοκρατίας μας.

Θυμίζω λοιπόν ότι η δυναμική εισβολή της αντικοινοβουλευτικής ακροδεξιάς στο πολιτικό προσκήνιο, είχε προαναγγελθεί από τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοτικών εκλογών στην Αθήνα. Τη Χρυσή Αυγή, τη ζούμε καθημερινά εδώ και ενάμιση χρόνο και έχουμε δει τον αρχηγό της να χαιρετά ναζιστικά σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, προτού το πανελλήνιο τον δει να διασχίζει το κατώφλι του Προεδρικού Μεγάρου.

Για όλους εμάς που ζούμε καθημερινά τα προβλήματα της Αθήνας, οι λόγοι για τους οποίους γιγαντώθηκε η Χρυσή Αυγή είναι απολύτως ευδιάκριτοι. Ας όψονται οι διαδοχικές κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας που άφησαν ολόκληρες γειτονιές της Αθήνας στην τύχη τους· γιατί το κενό που δημιούργησε η απόσυρση του κράτους, ήλθε να πληρώσει ένας πρωτόγνωρος ακροδεξιός "ακτιβισμός" που εκδηλώνεται ακόμη και στο πεδίο της κοινωνικής πρόνοιας. Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας εμφανίζεται ένα ακροδεξιό κίνημα που ξεκινά “από τα κάτω”, στρατολογώντας οπαδούς και μέλη από όλες τις κοινωνικές τάξεις, από όλα τα κοινωνικά στρώματα και τα επαγγέλματα, των μηχανισμών κρατικής καταστολής συμπεριλαμβανομένων. Αρκεί να δει κανείς τα αποτελέσματα των εκλογικών τμημάτων, στα οποία ψήφισαν αποκλειστικά αστυνομικοί, για να διαπιστώσει ότι η Χρυσή Αυγή επρώτευσε με διαφορά.

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΤΑ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ

Του Μιχάλη Πικραμένου, Συμβούλου του ΣτΕ

Αναδημοσίευση από: http://www.constitutionalism.gr

 

Η εισήγηση πραγματεύεται τα όρια του νομοθέτη κατά τη συγκρότηση, οργάνωση και λειτουργία των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ενόψει του άρθρου 102 του Συντάγματος, που περιέχει δέσμη εγγυήσεων για την τοπική αυτοδιοίκηση. Εξετάζεται Η νομολογία του ΣτΕ που διέπλασε νομολογιακούς κανόνες, ερμηνεύοντας το άρθρο 102 του Συντάγματος, που συνθέτουν το βασικό περίγραμμα εντός του οποίου οφείλει να κινείται ο νομοθέτης κατά τη διαρρύθμιση του οργανωτικού σχήματος των ΟΤΑ, των αρμοδιοτήτων που τους αναθέτει, της μεταφοράς προσωπικού, καθώς και των υποχρεώσεων της Πολιτείας για την οικονομική τους ενίσχυση σε σχέση με τις μεταβιβαζόμενες αρμοδιότητες.

(Εισήγηση στη διημερίδα "Δημόσια Διοίκηση και Δημόσια Λειτουργήματα: Επισκόπηση της νομολογίας του Γ' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας" . Πανεπιστήμιο Αθηνών 7 και 8 Νοεμβρίου 2011)

1.      Το διοικητικό σύστημα της αυτοδιοίκησης συνίσταται στη δημιουργία οργανισμών που διαθέτουν δική τους νομική προσωπικότητα, έχουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και ασκούν αποφασιστικές αρμοδιότητες σε μια συγκεκριμένη ύλη της δημόσιας διοικητικής δράσης. Οι αυτοδιοικούμενοι οργανισμοί υπηρετούν την εν ευρεία εννοία αποκέντρωση υπό την έννοια ότι αναλαμβάνουν τομείς διοικητικού έργου οι οποίοι αποσπώνται από τον κεντρικό θεσμό του κράτους που ελέγχει τη δράση των εν λόγω οργανισμών δια μέσου της εποπτείας. Οι οργανισμοί αυτοί δεν διαθέτουν όμως, σύμφωνα με τη συνταγματική μας τάξη, αυτονομία, δηλαδή δεν έχουν εξουσία αυτοτελούς θέσπισης κανόνων δικαίου παρά μόνον στο πλαίσιο της κατά το άρθρο 43 παρ. 2 εδάφιο β’ του Συντάγματος νομοθετικής εξουσιοδότησης για τη ρύθμιση θεμάτων με λεπτομερειακό χαρακτήρα.

2.      Ειδική κατηγορία αυτοδιοικούμενων οργανισμών αποτελούν οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης οι οποίοι κατοχυρώνονται στο ισχύον Σύνταγμα με το μακροσκελές άρθρο 102. Στις διατάξεις του άρθρου 102 του Συντάγματος καθιερώνονται τα ουσιώδη συστατικά στοιχεία της τοπικής αυτοδιοίκησης, ήτοι η διοικητική και οικονομική τους αυτοτέλεια, η ανάδειξη των οργάνων διοίκησης από το τοπικό εκλογικό σώμα και η ανάθεση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων που αφορούν τη διοίκηση και διαχείριση όχι μόνον των τοπικών υποθέσεων αλλά και γενικών κρατικών υποθέσεων που επιλέγει ο νομοθέτης να μεταφέρει στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης.

3.      Τα ανωτέρω στοιχεία συναπαρτίζουν το θεμελιώδες πλαίσιο επί του οποίου οικοδομείται η οργάνωση και λειτουργία των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης από τον κοινό και κανονιστικό νομοθέτη. Τα ερωτήματα είναι: α) μπορεί ο νομοθέτης, μετά τη συγκρότηση των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης επί τη βάσει των συστατικών στοιχείων που προαναφέρθηκαν, να παρεμβαίνει στην οργάνωσή τους και να τους ανασυγκροτεί στη βάση διαφορετικού σχήματος; σε καταφατική περίπτωση υπόκειται σε δεσμεύσεις που συνυφαίνονται με τη συνταγματική κατοχύρωση της αυτοδιοίκησης; β) υπάρχουν όρια στην εξουσία του νομοθέτη να καθορίζει το περιεχόμενο που προσλαμβάνει η διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης στις επιμέρους πτυχές της που δεν ανήκουν στον συνταγματικώς κατοχυρωμένο πυρήνα τους; 

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΊΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ

Πηγή: www.localit.gr

Μέχρι τέλος Ιουλίου οι δήμοι και οι περιφέρειες της χώρας μπορούν να υποβάλλουν προτάσεις για την προπαρασκευαστική δράση στον τομέα Αθλητισμού της Γενικής Διεύθυνσης Παιδείας και Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Όπως ανακοινώνει με επείγον έγγραφό του το υπουργείο Εσωτερικών θα χρηματοδοτηθούν διακρατικά σχέδια και πρωτοβουλίες δημόσιων οργανισμών ή φορέων της κοινωνίας πολιτών. Στόχος της συγκεκριμένης δράσης είναι να εντοπιστούν και να δοκιμαστούν κατάλληλα δίκτυα και ορθές πρακτικές στον χώρο του αθλητισμού.

Συγκεκριμένα, όπως επισημαίνεται στην σχετική επιστολή του υπουργείου Εσωτερικών ο κύριος στόχος αυτής της πρωτοβουλίας είναι η προετοιμασία μελλοντικών δράσεων της Ε.Ε. στον εν λόγω τομέα με βάση το κεφάλαιο «Αθλητισμός» κατά την περίοδο 2014-2020 όπου υλοποιείται το «Erasmus για όλους». Οι σχετικές προτεραιότητες τέθηκαν στη λευκή βίβλο του 2007 για τον αθλητισμό.

Η σχετική πρόσκληση υποβολής προτάσεων θα στηρίξει διακρατικά σχέδια στον χώρο του αθλητισμού, στους ακόλουθους τομείς:

·         καταπολέμηση του φαινομένου των «στημένων» αγώνων,

·         προώθηση της σωματικής άσκησης για την υποστήριξη της ενεργού γήρανσης,

·         ευαισθητοποίηση για αποτελεσματικά μέτρα προώθησης του αθλητισμού σε επίπεδο δήμων και κοινοτήτων,

·         κοινοί διασυνοριακοί αγώνες μαζικού αθλητισμού σε γειτονικές περιφέρειες και κράτη μέλη. 

Η αρμόδια για την εφαρμογή και τη διαχείριση της εν λόγω δράσης υπηρεσία της Επιτροπής είναι η μονάδα αθλητισμού της Γενικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Πολιτισμού. Οι επιλέξιμοι υποψήφιοι περιορίζονται σε δημόσιους οργανισμούς και μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να διαθέτουν νομική υπόσταση και  να έχουν την έδρα τους σε ένα από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΟΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (ΑΠΕ) ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΩΝ ΑΠΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Του Δημήτρη Κατσούλη

τ. Δημάρχου Αυλώνος Ευβοίας

Η σημερινή συγκυρία ίσως δεν είναι  αρκούντως εποικοδομητική για την κατάθεση προγραμματικών προτάσεων, προερχομένων πλέον από την κοινωνία των πολιτών, αλλά δεν πρέπει να παραιτηθεί κανείς από το δικαίωμα να μην αποδέχεται την διαμορφωθείσα συγκυρία των επίπλαστων διλλημάτων και να επιμείνει στη κατάθεση απόψεων και ιδίως προτάσεων  για την αντιμετώπιση κρίσιμων θεμάτων όπως είναι η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, η   εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η ανάδειξη της συμβολής της τοπικής αυτοδιοίκησης στο αναπτυξιακό γίγνεσθαι της χώρας, στο επιζητούμενο ασφαλώς και όχι στο καταρρέον.

Είναι, κατά την γνώμη μας, επίκαιρη η πρόταση την οποία είχα διατυπώσει δημοσίως ως Δήμαρχος Αυλώνος Ευβοίας πριν από μερικά χρόνια (2009) και η οποία είχε ενδυθεί και την θεσμική μορφή της Απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου μας. Η πρόταση αυτή υποβλήθηκε στον τότε Κυβέρνηση (Καραμανλή) και στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ  και είχε επίσης επαναληφθεί περί το 2010 στην τότε Υπουργό Περιβάλλοντος (Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ). Αλλά προφανώς απευθύνθηκε σε «ώτα μη ακουόντων». Συγκεκριμένα προτείναμε την παραχώρηση της χρήσης των δημοσίων εκτάσεων στην τοπική αυτοδιοίκηση και εν συνεχεία την αξιοποίησή τους με την μορφή «Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα» (ΣΔΙΤ) για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και κυρίως για την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων. Το όφελος για την τοπική αυτοδιοίκηση θα ήταν πολύ μεγαλύτερο από το έσοδο του 1,5 % που τότε ήταν 3%, επί των ακαθαρίστων εσόδων από την πώληση της παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ, ενώ η συμμετοχή της στην επένδυση θα βελτίωνε θεαματικά την αποδοχή των ΑΠΕ από τις τοπικές κοινωνίες. Ασφαλώς η τοπική αυτοδιοίκηση θα ήταν επίσης ο θεσμικός εγγυητής ανάλογων συμπράξεων και με τη συμμετοχή των ιδιωτών ιδιοκτητών εκτάσεων, οργανώνοντας την εκπροσώπησή τους. Η πρόταση αυτή θα έθετε τέλος στην σημερινή κατάσταση των συναλλαγών μεταξύ επενδυτών και δημοσίων λειτουργών των οποίων η υπογραφή είναι αναγκαία για την παραχώρηση των δημοσίων εκτάσεων ενώ η τοπική αυτοδιοίκηση παραμένει απλός θεατής που μόνο σε ορισμένες φάσεις εκφράζει απλώς την γνώμη της με όρους που δεν επιτρέπουν ούτε την ουσιαστική συμμετοχή της.

Η εφαρμογή των θεσμικών διαδικασιών των ΣΔΙΤ, με νέο αποτελεσματικότερο νομικό πλαίσιο, εγγυάται τη διαφάνεια και την διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος αλλά και του υγιούς ανταγωνισμού των επενδυτών.

Ειδικότερα, γράφαμε μεταξύ των άλλων στην επιστολή μας, τον Ιούλιο του 2009:

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ: ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Έθνος, 04/05/2012

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μεγάλο διακύβευμα  της επόμενης μέρας της κάλπης είναι η χώρα να μην παρεκκλίνει των μεγάλων, στρατηγικών και ιστορικών της επιλογών, που είναι η ευρωπαϊκή της πορεία και η συμμετοχή της στο ευρώ.

Μου είχε δοθεί η ευκαιρία να το πω και με την προηγούμενη ιδιότητά μου, αυτή του Συνηγόρου του Πολίτη, στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, αμέσως μετά τις προηγούμενες γενικές εκλογές, τις εκλογές του 2009: ότι το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης αποτελεί κορυφαίο ζήτημα, που απαιτεί άμεσες πολιτικές πρωτοβουλίες και νομοθετικές παρεμβάσεις.

Τρία χρόνια μετά, το ζήτημα της μετανάστευσης διαπιστώσαμε ότι κυριάρχησε στην προεκλογική ατζέντα. Με τρόπο, όμως, επιφανειακό ως προς την ανάλυσή του, ισοπεδωτικό ως προς την αντιμετώπισή του, ανειλικρινή ως προς την ιστορική του βάση και μικροπολιτικό ως προς τους τρόπους επίλυσής του.

Πρέπει να καταστεί σαφές, ότι καμία λύση δεν μπορεί να δοθεί στο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης της Αθήνας, αν η πόλη επιβαρύνεται κάθε μέρα με 200 έως 300 ανθρώπους, οι οποίοι περνούν τα σύνορα και κατευθύνονται στην πρωτεύουσα. Είχαμε εγκαίρως επισημάνει ότι οι λύσεις δεν βρίσκονται ούτε στα συνοριακά τείχη, ούτε στη διεθνή συνδρομή (Frontex), κύρια αποστολή της οποίας είναι η καταγραφή των ροών εισόδου στη χώρα. Η αδράνεια που επέδειξε επί πολλά χρόνια η Πολιτεία στην κατασκευή Κέντρων Υποδοχής Μεταναστών κοντά στα σύνορα, όπως άλλωστε προβλέπεται και από τις διεθνείς μας υποχρεώσεις, και η προώθηση των μεταναστών στο κέντρο της πρωτεύουσας, προκειμένου να χαθούν κάπου στο μεγάλο πλήθος, αποτέλεσε την κύρια αιτία του προβλήματος που σήμερα βιώνει ολόκληρη η χώρα, κυρίως όμως η Αθήνα .