Ένας από τους τελευταίους ευπρεπείς πολιτικούς δεν ήταν πάντα συμπαθής σε όσους έγειραν φανατικά στον λαϊκισμό ή σε όσους εντάχθηκαν χωρίς πολιτικές αξίες στον ατελέσφορο και άπρακτο εκσυγχρονισμό. Η πολιτική του τύχη τον κατέστησε σε μία από τις τελευταίες υπουργικές του θητείες, το 1993-1994 στο Υπουργείο Προεδρίας, ως τον εμπνευστή και εισηγητή του βασικότερου ίσως νόμου που επιδίωξε να βάλει τέλος την αναξιοκρατία και την πελατειακή στελέχωση του δημοσίου, πρόκειται για τον 2190/1994, τον γνωστότερο ως Νόμο Πεπονή που έθεσε κριτήρια και αντικειμενικό σύστημα προσλήψεων και συγκρότησε την πρώτη Ανεξάρτητή Αρχή το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού το γνωστό ΑΣΕΠ.
Όσο και εάν δεν επιτυγχάνει κανείς την αξιοκρατία με αντικειμενικό σύστημα, όσο και εάν δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί η σαγήνη της πελατειακής εξάρτησης που δικαιώνει τον κουτοπόνηρο ψηφοφόρο και δίνει περιεχόμενο στην ύπαρξη του φιλόδοξου πολιτευτή γεγονός που έκανε πολλούς υποψήφιους εργαζόμενους του δημοσίου να αγανακτήσουν με τον νόμο Πεπονή, μέσα στην πολιτική και διοικητική ιστορία του τόπου μας ο ν. 21901994 αποτελεί ορόσημο πραγματικού εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης και πραγματική τομή στο πολιτικό μας σύστημα.
Αυτή την στιγμή που έφθασε και για τον αείμνηστο Σάκη Πεπονή το πλήρωμα του χρόνου, η χώρα και το πολιτικό και διοικητικό σύστημα μπορούν να κατανοήσουν και θα κατανοούν πολύ περισσότερο στο μέλλον ότι θεσμικές πρωτοβουλίες πολιτικών σαν τον Σάκη Πεπονή μπορεί να υπήρξαν σπάνιες όταν έπρεπε αλλά αφήνουν την παρακαταθήκη τους στην νέα πολιτική κοινωνία που ανατέλλει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου