 |
| ΚΩΣΤΑΣ ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ, Επικεφαλής ΑΔΑΚ |
Θέλω να σας πω ευθύς εξαρχής, ότι στο Συμβούλιο που
κάναμε την Τετάρτη το βράδυ, το Συμβούλιο της ΚΕΔΕ, τόσο εγώ, όσο και άλλοι
συνάδελφοι, προτείναμε να μην το αφήσουμε το συνέδριο να είναι ανοιχτό και ο
καθένας μας να έρχεται εδώ και να λέει τα δικά του θέματα, γιατί χανόμαστε. Και
βέβαια ο καθένας μετά πηγαίνει, βγάζει και καμιά φωτογραφία, πηγαίνει πίσω και
λέει: τα είπα εγώ. Πού τα είπε; Τα είπαμε μεταξύ μας δηλαδή, γιατί, εντάξει
τώρα είναι οι Βουλευτές, οι Υπουργοί ως συνήθως φεύγουν και ποιος μας ακούει;
Εντάξει, έχουμε την χαρά να έχουμε τον κύριο Καραβοκύρη, ο οποίος τον τελευταίο
καιρό πάντα μας ακούει και του τα σέρνουμε – συγνώμη, κύριε Πρόεδρε – αλλά από
εκεί και πέρα, ο καθένας βγάζει το δικό του μικροπαράπονο και είπαμε ότι 3, 4,
5 βασικά θέματα – όχι ότι δεν είναι θέματα τα άλλα – και να απαγορεύει το
Προεδρείο σε όποιον ανεβαίνει επάνω, να αρχίσει να λέει τα δικά του. Να πει την
πρότασή του, για το συγκεκριμένο ή για τα συγκεκριμένα θέματα.
Δεν πέρασε αυτό. Η πλειοψηφία επέλεξε να πάμε έτσι.
Εντάξει, τι να κάνουμε; Δημοκρατία έχουμε και εγώ είμαι πιστός στις αρχές της
δημοκρατίας και ιδιαίτερα στην αρχή της πλειοψηφίας, που είναι βασική αρχή.
Από εκεί και πέρα, πρέπει να ξεκαθαρίσω κάποια
πράγματα γιατί ακούγονται πολλά. Τόσο εγώ, όσο και οι άμεσοι συνεργάτες μου της
δικής μου παράταξης, έχουμε μια φιλοσοφία περί της αντιπολίτευσης. Εμείς δεν
κάναμε και δεν κάνουμε και δεν θα κάνουμε ποτέ, αντιπολίτευση για την
αντιπολίτευση. Αυτά είναι ξεπερασμένα για εμένα. Το έχω αποδείξει όπου και αν
υπήρξα αντιπολίτευση. Είναι το μόνο εύκολο. Δηλαδή, έρχονται αντιπολιτεύσεις,
δεν συζητάνε τίποτα, μας λέει: όχι. Γιατί όχι βρε παιδιά; Όχι, λέει. Άντε τώρα
να εξηγήσεις περί τίνος πρόκειται. Αυτό εμένα δεν με εξέφραζε ποτέ.
Βέβαια έχω πολλούς που μου λένε: δεν κάνεις
αντιπολίτευση. Τι σόι αντιπολίτευση; Όταν διαφωνώ και έχω αντιεπιχειρήματα
έναντι των επιχειρημάτων, διαφωνώ. Όπως αυτό που σας είπα ή σε άλλα, στο
Συμβούλιο. Όταν όμως είναι θέματα τα οποία προάγουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση,
που εγώ προσωπικά την αγαπάω και είμαι βαθειά αυτοδιοικητικός, θα τα στηρίξω.
Και δεν με ενδιαφέρει. Μπορεί να είπε – και θα πω και άλλα, για τον φίλο μου
για τον Γιάννη τον Μπουτάρη – το ότι προερχόμαστε από κάποιο χώρο και μας
στηρίζει αυτός ο χώρος, για εμένα τουλάχιστον δεν λέει απολύτως τίποτα. Και αυτό
το δείξαμε όταν κυβερνούσε η παράταξη στην οποία προσκείμεθα, όταν
εναντιώνονταν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, εμείς βγαίναμε στο πεζοδρόμιο. Και
βγήκαμε πολλές φορές, μπροστάρηδες. Και πανό κρατήσαμε και φωνάξαμε και κάτω
από τα Υπουργεία πήγαμε. Ξεκάθαρα πράγματα.
Εγώ νιώθω αυτοδιοικητικός. Είμαι αυτοδιοικητικός. Ο
κόσμος με έχει ψηφίσει, με ψηφίζει, οι συνάδελφοι με ψηφίζουν στην Τοπική
Αυτοδιοίκηση. Πρέπει να υπερασπίσω αυτά τα συμφέροντα και να δώσουμε τον αγώνα.
Αυτή είναι η θέση μας. Γιατί βγαίνουν μερικοί και λέει: τα βρήκατε. Τι θα πει
τα βρήκαμε; Δηλαδή όταν είναι για το καλό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εγώ θα
αντιδράσω, για να φανώ σε κάποιους ακραίους καλός, ότι να, αντιδρά ο
Τζανακούλης και είναι σκληρός και η παράταξή του;
Και βέβαια, δεν το έχω κρύψει ότι ποτέ δεν πήγαμε
στο Διοικητικό Συμβούλιο, χωρίς πριν να μαζευτεί η παράταξη και να συζητήσει
επί των θεμάτων. Ακούγοντας και εκεί την δική μας πλειοψηφία. Για να τα
ξεκαθαρίζουμε αυτά και να μην λέμε κουβέντες
για τις κουβέντες. Δεν τα έχουμε βρει με κανέναν, ξεκάθαρα πράγματα, όποιος
λέει καλά για την Αυτοδιοίκηση, εμείς θα είμαστε μαζί του.
Βέβαια, μιας και το συνέδριο πήγε εκεί, επιτρέψτε
μου να πω και εγώ λίγα λόγια έτσι γενικότερα, καταρχήν για αυτόν τον περίφημο
Καλλικράτη. Θα το ξαναφέρω το θέμα, γιατί και εδώ ακούγονται πολλά. Εμείς ποτέ
δεν συμφωνήσαμε με αυτόν τον Καλλικράτη. Δεν έχει καμία σχέση αυτός ο
Καλλικράτης, με αυτά που η Τοπική Αυτοδιοίκηση για πάρα πολλά χρόνια πρέσβευε, ονειρεύονταν,
διεκδικούσε και αγωνίζονταν να γίνουν. Τα έχω πει και άλλες φορές. Ήμουν
επικεφαλής της Επιτροπής που συζητούσαμε. Τι συζητούσαμε; Πηγαίναμε για να
συζητάμε. Καμία σχέση αυτά που λέγαμε, με αυτά που βγήκαν. Μα καμία σχέση.
Να μην μπω σε λεπτομέρειες, αλλά θα πω για αυτό το
περίφημο Χωροταξικό. Για να το χωνέψουν κυρίως οι καινούργιοι συνάδελφοι. Το
Χωροταξικό, δεν ήρθε ποτέ, μα ποτέ στην Επιτροπή Διαβούλευσης για τον
Καλλικράτη. Ήταν μυστικό. Μυστικό κλειδαμπαρωμένο, που το ήξεραν δυο – τρεις
άνθρωποι και το έφεραν τελευταία στιγμή. Και βέβαια, προέκυψαν αυτά που
προέκυψαν. Σήμερα, έτσι και ανοίξει, τολμήσει η κυβέρνηση και ανοίξει θέμα
Χωροταξικού, θα γίνει το έλα να δεις.
Η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη για 325 Δήμους και ειδικά
Δήμους – μαμούθ. Δεν μπορεί τώρα η Λέσβος, η Κέρκυρα – να πω μερικά
παραδείγματα – η Ρόδος, ο Δήμος Γρεβενών, να είναι ένας Δήμος. Ο Δήμος
Γρεβενών, ο Δήμαρχος, αν είχε οικονομικά δεδομένα, θα μπορούσε και θα έπρεπε
κανένα ελικόπτερο, δεν ξέρω τι άλλο, απλά να τους βλέπει. Δεν υπάρχει περίπτωση
με τίποτα να τους δει. Και άλλοι τόσοι Δήμοι. Κριτήρια δεν ελήφθησαν υπόψη, που
έπρεπε να ληφθούν, αναπτυξιακά, γεωγραφικά – και όταν λέω γεωγραφικά, εννοώ
γεωφυσικά – ιστορικά, τίποτα. Έτσι. Εντάξει. Και όταν είπαμε τον συνάδελφο, τον
κύριο Ραγκούση, τι έγινε, απάντηση δεν έδωσε για τίποτα.
ΣΥΝΕΔΡΟΙ: (εκτός μικροφώνου)
Κ. ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ: Ήταν συνάδελφος, τι να κάνουμε; Έξι
χρόνια, ήταν συνάδελφος στην Πάρο ο άνθρωπος.
Λοιπόν, δεν άκουσε τίποτα. Όπως βέβαια και μας
έφερε κάποιους τεχνοκράτες, οι οποίοι είχαν σπουδάσει στην Γερμανία πριν καμιά
25αριά χρόνια και θυμήθηκαν ότι αυτά τα μοντέλα της Γερμανίας, να τα φέρουν
έτσι ξεκάρφωτα στην Ελλάδα και να τα εφαρμόσουμε. Πώς λέμε εκείνο, τον Συνήγορο
του Δημότη και δεν ξέρω τι άλλο. Πόσοι εδώ μέσα έχουν από αυτόν; Και πάμε
παρακάτω.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Κ. ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ: Δεν είναι της στιγμής να το αναλύσω
αυτό, αλλά θα πω και για τους ΚΑΠ, Γιώργο. Δεν χαντακώνω κανέναν. Ξεκινάω ότι η
Ελλάδα δεν ήταν για 325 Δήμους. Εγώ το είπα επανειλημμένα.
Η Ελλάδα έπρεπε να έχει πάει – και τα είπα και στον
Παπαδόπουλο, τον προηγούμενο Υπουργό που είχε κάνει τον Καποδίστρια – ήταν το
μοντέλο των Συμβουλίων Περιοχής, πανέτοιμο. Και λύνονταν το θέμα. Είχε λυθεί.
Άρχισε να το κάνει large. Εκεί ήταν, τα Συμβούλια Περιοχής. Με μικροδιορθώσεις
και ήμασταν πανέτοιμοι. Ούτε 1.034 ούτε 325. Όμως μπαίνουν διάφορα. Ο καθένας
τραβάει, σπρώχνει, κάνει. Και φτάνουμε εκεί και θα χρειαστεί ξανά – το σημειώνω
αυτό – με την πρώτη ευκαιρία, να ξανά διορθωθούν πράγματα. Που δεν είναι ότι το
καλύτερο. Για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Και βέβαια, έφερε φουλ
γραφειοκρατία. Είναι μερικοί υπέρμαχοι του Καλλικράτη και με τις αρμοδιότητες
και τα λοιπά.
Είναι εύκολο να τα λες. Δύσκολα να γίνουν. Και
μάλιστα τώρα, που μας ενέσκηψε και η λαίλαπα των μνημονίων και οι απαγορεύσεις
προσλήψεων μέχρι το 2016 ΥΕ και ΔΕ και τα λοιπά, ποιες αρμοδιότητες και τι να
πάρεις και τι να κάνεις; Πού να βγεις; Και βέβαια, με όλες αυτές τις
διαφοροποιήσεις που υπάρχουν στην Ελλάδα και τη μεγάλη γραφειοκρατία. Κάνω μια
παρένθεση εδώ για τον Κυριάκο, τον συνάδελφο, για το ΣΕΣ πλέον τώρα, Κυριάκο,
προτάσεις. Οι προτάσεις είναι συγκεκριμένες. Απλοποιήστε τη μεθοδολογία.
Απλοποιήστε την. Η γραφειοκρατία και όλες οι Ανεξάρτητες Αρχές και όλοι αυτοί που
βάζουν χέρι, φτάσαμε στο 2013. Θεωρητικά το ΕΣΠΑ έπρεπε να έχει τελειώσει, να
τελειώνει το 2013. Και εμείς πού είμαστε ακόμα; Στο να ψαχνόμαστε. Άσε άμα
μπαίνει μέσα το περίφημο θέμα των απαλλοτριώσεων, ξεχάστε το.
Κυριάκο, και το Σύνταγμα και όλα αυτά, τα ξέρουμε
και πήγαμε και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και είπε ότι: τα ελληνικά τερτίπια να λέτε
και όχι εμάς. Όχι ότι δεν είναι και αυτοί γραφειοκράτες. Δεν πρόκειται να
γίνει.
Και ύστερα, την περίφημη λέξη: απορροφητικότητα και
ειδικά στους Δήμους. Καιγόμαστε. Και βέβαια, μιας και είπα για το ΕΣΠΑ και
έλεγα και για τον Καλλικράτη, ήρθε η λαίλαπα, κόπηκε κατακόρυφα ο «ΘΗΣΕΑΣ»,
πήγαμε στην ΕΕΤΑΑ, τώρα όμως λέει μερικά από τα έργα που ήταν στο «ΘΗΣΕΑ» –
ξεκινημένα έργα, γιατί ακόμα τα έχουμε παρατημένα, πλείστα όσα – λέει δεν είναι
επιλέξιμα αυτά. Και τι θα τα κάνουμε; Να αφήσουμε τα ντουβάρια, που μας τα
λεηλατούν; Ξεκάθαρα πράγματα. Πρέπει να τελειώνει. Οριζόντια. Ότι ήταν στο
«ΘΗΣΕΑ», αφού δεν έχει εκεί και πάμε στο ΕΣΠΑ, να περπατήσουν. Να τελειώνουμε
κάποτε. Εμείς στη Λάρισα έχουμε 4 – 5 έργα, καραγιαπί και τα λεηλατούν. Πού να
τα φυλάξεις; Φυλάγονται αυτά τα έργα, σε μια πόλη 250.000 κατοίκων; Είναι
απαράδεκτα. Πρέπει να τελειώνουν. Όχι έτσι, να λέμε και να λέμε.
Λοιπόν, όσον αφορά για τους ΚΑΠ και αυτά, πράγματι,
οι δυσκολίες είναι τεράστιες. Ακούγονται δισεκατομμύρια από εδώ, ακούγονται
δισεκατομμύρια από εκεί, είναι τεράστιες οι δυσκολίες. Οι συνάδελφοι που είχαν
κατά νου – βλέπω τον Θόδωρο απέναντι, από τους υπέρμαχους – ότι το κύριο
κριτήριο είναι το πληθυσμιακό. Άρα λοιπόν, αφού εγώ το 2011 έφτασα τόσο ψηλά,
δεν θα πάρω κάτι παραπάνω; Όμως βλέπετε εδώ, έχουμε Δήμους, προσέξτε, ένα
παράδειγμα, ακραίο μεν αλλά υπαρκτό, που ήταν πάνω από 100.000 και τώρα
κατέβηκε κάτω από 100.000. Και δεν είναι μόνο το οικονομικό εδώ. Προσέξτε,
αλλάζει ο αριθμός των Δημοτικών Συμβούλων. Αλλάζει ο αριθμός των Αντιδημάρχων.
Αλλάζουν και τι δεν αλλάζουν. Καταλαβαίνετε τι γίνεται; Και ο Θόδωρος ήρθε μια
μέρα και λέει: εγώ έφτιαξα Αντιδήμαρχο – λέει – από μόνος μου. Αφού – λέει – ο
πληθυσμός μου έδειξε ότι είμαι παραπάνω, έφτιαξα και έναν Αντιδήμαρχο παραπάνω.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Κ. ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ: Μα δεν είπα εγώ ότι παρανόμησες,
Θόδωρε. Λέω τι γίνεται μέχρι που να αλλάξουν.
Καταλαβαίνετε τι χοντρά θέματα παίζονται εδώ; Και
εμείς ψάχνουμε να βρούμε από εδώ και από εκεί τι θα γίνει. Αυτά πρέπει να
λυθούν. Για αυτό λέω.
Και η ΚΕΔΕ, το έχω πει επανειλημμένα και την ευθύνη
την αναλαμβάνω εγώ, όση μου αντιστοιχεί και από την προηγούμενη Διοίκηση που
ήμουν Αντιπρόεδρος, που και τότε έλεγα ότι τα απλά πράγματα να τα μαζεύουμε να
τα λύνουμε, διότι έχουμε ακόμα νόμους… Έλεγαν χθες εδώ για τα απορριμματοφόρα.
Τεράστιο θέμα, αγαπητέ Πρόεδρε. Τεράστιο θέμα με τους Επιτρόπους. Όχι, λέει,
τόσο. Ο Δήμος Λαρισαίων, παραδείγματος χάρη…
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Κ. ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ: Με την κατανάλωση, αυτό λέω. Για τα
απορριμματοφόρα. Τα λέω ξεκάθαρα.
Γιατί έρχεται ο Επίτροπος και λέει: τόσα
δικαιούσαι. Μα τόσα δικαιούμαι, γιατί έχεις εσύ ένα διάταγμα, ένα νόμο στα
χέρια, όχι πριν τον Καλλικράτη, πριν τον Καποδίστρια. Τώρα πώς εγώ θα
μετακινήσω το… Όπως είπε και ένας συνάδελφος: τι; Θα πάρει το απορριμματοφόρο ο
Δήμαρχος και θα κόβει βόλτες με το απορριμματοφόρο; Κάνει συγκεκριμένη δουλειά.
Απλά, απλούστατα. Και βέβαια οι Επίτροποι, λένε: κύριε, εμείς ελέγχουμε, αυτά
λένε.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Κ. ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ: Εξηγώ.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Δήμαρχε, σε παρακαλώ, μην γίνεται
διάλογος.
Κ. ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ: Αυτό λέω στον αγαπητό Πρόεδρο, ο
οποίος αγαπητός Πρόεδρος, μας ακούει. Η πόρτα του είναι ανοικτή και δεν το λέω
επειδή είναι μπροστά. Όσες φορές χρειάστηκε να τον δούμε, είναι εκεί, ακούει.
Αλλά οι Επίτροποι, αγαπητέ Πρόεδρε, καμιά φορά, από Νομό σε Νομό, τα βλέπουν
διαφορετικά.
Θέλω να το δείτε αυτό, να δώσετε…
ΣΥΝΕΔΡΟΙ: (εκτός μικροφώνου)
Κ. ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ: Γιώργο, δεν θα μου πεις τι θα πω,
σε παρακαλώ. Έτσι; Έλα εσύ να τα πεις αυτά που θέλεις, τα δικά σου. Σε παρακαλώ
πολύ. Εσύ θα μου πεις τι θα πω; Δεν κατάλαβα. Αυτά λέω.
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Κύριε Δήμαρχε, παρακαλώ, προχωρήστε στην
ομιλία σας, μην κάνετε διάλογο.
Κ. ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ: Ναι, εντάξει. Τι να κάνουμε; Εδώ
βλέπετε, υπάρχει ενδιαφέρον.
Για τις περικοπές, αγαπητέ Γιώργο, που το λες, το
είπα προηγουμένως, αν δεν κατάλαβες. Αντιδράσαμε, αντιδρούμε, δίνουμε μάχη
επανειλημμένα με την ΚΕΔΕ, όλοι.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Κ. ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗΣ: Κάναμε αγώνες, ο ίδιος ο
Πρωθυπουργός μας δέχθηκε 2,5 ώρες και έδωσε όπου μπορούσε να δώσει λύση, κάθισε
εκεί και έπαιρνε τηλέφωνα τους Υπουργούς και τους έβαζε χέρι όπου μπορούσε.
Αντιδρούμε. Αυτό κατηγορούμαι από άλλους, ότι τα βρίσκω. Μα όταν κυνηγάμε αυτό,
τι; Εγώ θα κάθομαι απέξω και θα λέω: τρέξτε να το βγάλετε εσείς μόνοι σας; Και
όπου το Προεδρείο μου λέει, ως επικεφαλής και εμένα και τους συναδέλφους,
τρέχουμε όλοι μαζί και αντιδρούμε. Δεν αντιδρούμε; Ήμασταν έξω από τη Βουλή
όταν ψηφίζονταν οι νόμοι και βγάζαμε έναν – έναν τους Υπουργούς έξω. Καθόμασταν
σαν φτωχοί συγγενείς εκεί για να αλλάξουμε; Με όλους εκεί; Δηλαδή επειδή δεν
βγαίνουν (…): δεν κάνετε τίποτα. Κάνουμε. Εγώ δεν είπα ότι τα κάναμε όλα. Για
όνομα του Θεού. Και λάθη κάνουμε και παραλείψεις, αλλά ο αγώνας δίνεται για τις
αντιδράσεις.
Δεν αντιδρούμε; Περάσαμε για τους νησιωτικούς, να
μην ισχύουν οι απαγορεύσεις. Τώρα έρχονται πολλοί συνάδελφοι ορεινοί και λένε:
εμάς γιατί μας αφήσατε απέξω; Και εγώ το είπα ξεκάθαρα. Γιατί τώρα θα πάω στο
θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτό πρέπει να αρθεί, διότι ας ισχύσει για τους
Δήμους επιτέλους, ο νόμος 1 προς 5 ή 1 προς 10. Όχι απαγορεύεται έτσι,
ξεκάρφωτα το έβαλε. Τον πιέσαμε τον κύριο Στουρνάρα και τον πιέζαμε, να το
πάρει πίσω. Έστω, 1 προς 5, 1 προς 10. Στο Δήμο Λαρισαίων, σε λίγο, ούτε
σκουπίδια θα μπορούμε να μαζέψουμε, ούτε πράσινο να κάνουμε, ούτε τίποτα. Κάθε
μέρα υπογράφω παραιτήσεις.
Και βέβαια – ξέρετε πού ανήκω – έλεγε προηγουμένως
ο Σπύρος ο Τζόκας. Εγώ, ξεκάθαρα, δεν είμαι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων προς κάθε
κατεύθυνση. Τα έχω δει και για την Καθαριότητα και για άλλα. Όχι έτσι, δεν
είμαστε, αλλά πρέπει να έχουμε κόσμο να δουλέψει. Για αυτό αντιδρούμε, να
αλλάξουν. Και βέβαια, για τις ιδιωτικοποιήσεις που γίνονται τόσες συζητήσεις
και αυτό, όχι θέλω να υποστηρίξω τον Υπουργό, αλλά εγώ έχω μια φιλοσοφία που
συμπίπτει με τον Υπουργό, αντίθετα με αυτά που έλεγε ο Σπύρος, λέει: είπε ο
Υπουργός και δεν αντέδρασε κανένας. Τι σόι έσοδα τοπικά θα αυξήσει; Και είπε
παραδείγματα. Τα ανταποδοτικά; Τα τραπεζοκαθίσματα; Ο Σπύρος. Όχι βέβαια. Και
όταν εμείς λέμε να παίρνουμε τοπικά έσοδα, καταρχήν είπαμε να μην τα παίρνει το
κράτος και να κάνει αναδιανομή, ένα μέρος απευθείας στους Δήμους, από τη
φορολογία και ένα μέρος να μπαίνει στον γενικό κορβανά. Όμως πώς μπορεί να
αυξήσει;
Θα πω τη Λάρισα, για παράδειγμα. Εμείς γεμίσαμε όλα
τα σχολεία με φωτοβολταϊκά. Τα γεμίσαμε. Έχουμε μονάδα, πήγαμε και στον Υπουργό
που λέει για τις απαγορεύσεις, να κάνουμε μονάδα φωτοβολταϊκών 20 μεγαβάτ.
Κάναμε ξενοδοχεία τα οποία τα δώσαμε στον ιδιωτικό τομέα και παίρνουμε του
κόσμου τα λεφτά, κάναμε με σύμβαση παραχώρησης, υπόγεια γκαράζ και έχουμε
εισπράξεις, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα δικά μας. Αυτά είναι τα τοπικά έσοδα
που εννοούσε ο Υπουργός και δεν είπε σώνει και καλά: αυξήστε τα ανταποδοτικά.
Μας είχε πει μια φορά όμως ο Ραγκούσης: δεν βγαίνετε; 100% – λέει – αυξήστε τα
ανταποδοτικά. Και του λέμε: εσύ το λες, που έκανες και Δήμαρχος; Είναι σοβαρά
πράγματα; Αυτό σημαίνει και λέει, ο κύριος Στυλιανίδης: αυξήστε τα τοπικά.
Γιατί εγώ, θα σας πω ξεκάθαρα, πιστεύω ότι ο Δήμος,
με την καλή έννοια του όρου και με τον οικονομικό όρο, αν θέλετε, είναι
επιχείρηση. Που προσφέρει βέβαια και το κοινωνικό έργο και το προσφέρουμε στον
μέγιστο βαθμό και μπορείς να το προσφέρεις καλύτερα, όταν αυξήσεις αυτά τα
τοπικά σου έσοδα και με χίλια δυο άλλα.
Και βέβαια, είπε ο Γιάννης ο Μπουτάρης για τα νερά.
Εγώ τον δικαιολογώ, διότι οι Δήμοι του πολεοδομικού συγκροτήματος Αθηνών και
του πολεοδομικού συγκροτήματος Αθηνών και του πολεοδομικού συγκροτήματος
Θεσσαλονίκης, δεν ξέρουν από ΔΕΥΑ. Έχουν την ΕΥΑΘ και την ΕΥΔΑΠ. Άμα ήξεραν από
ΔΕΥΑ, με τον 1069, θα σας πω ότι δεν χρειάζεται με τίποτα ιδιωτικοποίηση ΔΕΥΑ,
εάν και ο Δήμαρχος και ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑ σκέφτεται έτσι όπως πρέπει να
σκέφτεται και μπορεί με
ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να δουλέψει και να παράγει έργο. Μικροδιορθώσεις
θέλει ο 1069. Και λέω εγώ, εγωιστικά πείτε εσείς, το παράδειγμα της ΔΕΥΑ
Λάρισας, που είναι κολοσσός, από κάθε άποψη κολοσσός, με τον δεύτερο πολύ πίσω
και ξέρετε τι πήγαμε και ζητήσαμε εμείς; Βρήκαμε συνεργασία με πολύ μεγάλη
τράπεζα, για να πάμε να συμμετάσχουμε στην αγορά της ΕΥΑΘ. Η ΔΕΥΑ Λάρισας. Με
το know how και με ένα μέρος χρημάτων και οι άλλοι χρήματα. Και βέβαια, εκεί
λέει το κράτος: όχι. Γιατί και αυτοί δεν το ήξεραν καλά και λέει: τι, από
Δημόσιο, όπως είναι – Α.Ε. μεν – θα την πάμε Δημοτική; Όχι βέβαια. Με τα
ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Αυτό εννοούμε ότι πρέπει να διορθωθεί. Έτσι πρέπει
να δουλεύουν οι επιχειρήσεις.
Εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι, ως παράταξη, δίνουμε
συνεχώς την παρουσία μας, δίνουμε τον αγώνα μας με αυτή την φιλοσοφία που σας
είπα. Όπου χρειάζεται να συνεργαστούμε, δεν μας ενδιαφέρει πού ανήκει ο άλλος.
Το τελευταίο που μας ενδιαφέρει, είναι η κομματική του προέλευση και
υποστήριξη. Εμείς βάζουμε μπροστά, αν είναι αυτοδιοικητικά αυτά που λέγονται
και υποστηρίζονται. Όταν είναι έτσι, εμείς εκεί, θα είμαστε μπροστάρηδες. Και
βέβαια, έχει πολύ αγώνα.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση – κλείνω με αυτό – είναι ο
σάκος του μποξ τελευταία. Όλοι έχουν στραφεί και στρέφονται εναντίον μας και
λέγαμε χθες, κάποιοι να αλλάξουν νόμοι. Δεν είναι απλά να αλλάξουν οι νόμοι για
τα περίφημα δικαστήρια. Ξέρετε πόσοι
συνάδελφοι σερνόμαστε για ψύλλου πήδημα; Ο εισαγγελέας, οποιοσδήποτε
εισαγγελέας, ειδικά στα αστικά κέντρα, μπορεί
να μην διαβάζει, να μην μπαίνει στα site, γιατί άμα έμπαινε και εκεί, θα
είχαμε χάσει όχι τη μπάλα, αλλά στον τοπικό Τύπο. Και ένας δημοσιογράφος, του
ήρθε, λέει: στον τάδε Ξηριά, άδειασαν χθες βοθρολύματα. Την άλλη μέρα σε καλεί
και άντε να αποδείξεις εσύ τι γίνεται. Πώς θα φυλάξεις αυτό;
Και ο κάθε εισαγγελέας, αγαπητοί συνάδελφοι, με το
που ξεκινάει την διαδικασία, την πηγαίνει κατευθείαν στο ακροατήριο.
Κατευθείαν. Δεν μπαίνει στον κόπο μετά την προανάκριση, να πει: εντάξει, βάλτο
στην άκρη. Κατευθείαν στον ακροατήριο και τα μικρά δικαστήρια – σας το λέω από
εμπειρία και το ξέρετε οι περισσότεροι – καταδικάζουν και λέει: ας πάει
παραπάνω. Ας πάει παραπάνω, να λυθεί. Έχω πει επανειλημμένα και στο Προεδρείο.
Εδώ πρέπει να δώσουμε όλοι τη μάχη και όπως είπε και ο Πρόεδρος, για αυτή τη
μέτρηση που κάνουμε, ο κόσμος μας εμπιστεύεται ακόμη, εμάς. Πιστεύει σε εμάς
και δεν πρέπει να τον διαψεύσουμε. Πρέπει να αγωνιστούμε, να διεκδικήσουμε αυτά
που χρειάζεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση, για να δώσει αυτά που περιμένει ο κόσμος.
Σε εμάς εναπόκειται να αγωνιστούμε.
Να κλείσω, με το να μην τρωγόμαστε μεταξύ μας.
Μόλις πάμε στην αντιπολίτευση, με το παραμικρό, στέλνουμε εδώ και εκεί, στις
διάφορες Αρχές, την συμπολίτευση και μόλις γινόμαστε συμπολίτευση, στέλνουμε
τον προηγούμενο Δήμαρχο. Εάν έχει οποιοσδήποτε από εμάς κάνει παρανομίες, θα
πρέπει να μην κρυφτούμε. Εκεί που πρέπει
να πάει, θα πάει, αλλά όχι να προσπαθούμε να βρούμε για ψύλλου πήδημα και να
στέλνουμε τον προηγούμενο, η νυν Διοίκηση, ή αλλιώς, μόλις φτάνουμε στην
αντιπολίτευση, τους πάντες. Και γινόμαστε καθημερινά θέμα, διότι άμα σε βλέπει
ο συμπολίτης που πας στα δικαστήρια, βλέπει το Δήμαρχο μονίμως στα δικαστήρια,
πού να καταλάβει για τι είναι; Και λέει: πάλι εδώ είναι αυτός; Άρα, κάτι
συμβαίνει. Και βγαίνουν με πηχυαίους τίτλους τα κεντρικά μέσα: η μαφία των
Δημάρχων, τα συνδικάτα, τα παρασυνδικάτα. Για όνομα του Θεού, δεν πρέπει να
αντιδράσουμε;
Εδώ πρέπει να είμαστε μια γροθιά οι
Αυτοδιοικητικοί. Όσοι υπηρετούμε την Αυτοδιοίκηση και την πιστεύουμε. Πρέπει να
δώσουμε να καταλάβουν οι πάντες, ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα και σε μια τάξη
325 Δημάρχων και εκατοντάδων χιλιάδων Δημοτικών Συμβούλων, εάν 4 – 5 ή δεν ξέρω
πόσοι, παρανομούν ή κάνουν αυτά που κάνουν, δεν μπορούν να χαρακτηρίσουν όλη την
τάξη την αυτοδιοικητική.
Αγαπητοί συνάδελφοι, όλοι μαζί μπορούμε να
διεκδικήσουμε, να αγωνιστούμε για να δώσουμε να καταλάβει ο λαός ότι είμαστε
μαζί τους, είμαστε για αυτούς.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου