ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ, ΠΕΤΡΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΙΟΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Της Π.Ε.Δ.Α. ΓΙΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ (22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012)

Αγαπητοί συνάδελφοι

Σχεδόν ενάμιση χρόνο από την ανάληψη των καθηκόντων μας στις νέες καλλικρατικές δημοτικές αρχές και λιγότερο από ένα χρόνο από την εκλογή των αυτοδιοικητικών μας οργάνων (ΠΕΔ, ΚΕΔΕ), βρισκόμαστε και πάλι εδώ για να συζητήσουμε την κρίση που διέρχεται η ΤΑ όχι μόνο της Αττικής, αλλά όλης της χώρας.

Ο αυτοδιοικητικός χάρτης της χώρας άλλαξε  με τον Καλλικράτη και αν σήμερα  σταθούμε απολογιστικά, σχεδόν  δύο χρόνια μετά την εφαρμογή του, εύκολα ο καθένας διαπιστώνει την πλήρη αποτυχία του για πάρα πολλούς λόγους που κατά καιρούς έχουν αναφερθεί. Επιγραμματικά να αναφερθώ σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Το όλο εγχείρημα απέτυχε, διότι δεν στηρίχθηκε ούτε θεσμικά αλλά κυρίως ούτε οικονομικά.

Μια τεράστια γραφειοκρατική θηλιά, ένα τέρας γραφειοκρατίας κυριολεκτικά έχει απλωθεί πάνω μας και μας πνίγει καθημερινά, σε συνδυασμό με την οικονομική αφαίμαξη που επιχειρείται την τελευταία διετία, είτε από τους θεσμοθετημένους πόρους προς την ΤΑ που καθημερινά οι κυβερνήσεις μας, στα πλαίσια της μνημονιακής τους πολιτικής και υποταγής μας αφαιρούν, είτε από τις πολλές αρμοδιότητες που έρχονται προς τους δήμους χωρίς τους απαραίτητους πόρους για την εφαρμογή τους,  είτε ακόμη από την αδυναμία σε πολλές περιπτώσεις να εισπράξουμε τα διάφορα τέλη, μια και οι πολίτες πλέον αδυνατούν να ανταποκριθούν λόγω των πολλών και οριζόντιων συνήθως χαρατσιών και φόρων που τους έχουν επιβληθεί, και που εμείς τουλάχιστον από τον χώρο της ΤΑ  βιώνουμε καθημερινά την αγωνία αλλά και το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η κοινωνία.

Ανεργία, κοινωνικοί αποκλεισμοί, περικοπές μισθών και συντάξεων, κατάργηση του κοινωνικού κράτους, ρατσισμός , αβεβαιότητα για το αύριο, είναι μερικά μόνο από τα κοινωνικά φαινόμενα, αποτέλεσμα της πολιτικής του μνημονίου που καθημερινά βιώνουμε και που ο κόσμος μόνο σε εμάς προσπαθεί να βρει αποκούμπι.

Βρισκόμαστε όμως εδώ  και για ένα άλλο ουσιαστικότερο λόγο: γιατί η αγανάκτησή μας και ο θυμός μας, για όσα οι μνημονιακοί πατέρες μέχρι σήμερα μας  έχουν επιβάλλει, έχουν φτάσει στο απροχώρητο και πρέπει όλοι μαζί να τους φωνάξουμε και να τους στείλουμε το μήνυμα,

φτάνει πια,

δεν πάει άλλο, δεν αντέχουμε άλλο

Και έχουμε τεράστια ευθύνη αγαπητοί συνάδελφοι για το τι μήνυμα θα βγει σήμερα από αυτήν εδώ την συνέλευση της ΠΕΔΑ, αλλά και όλων των ΠΕΔ που αυτές τις ημέρες συνεδριάζουν σε όλη την χώρα. Και κυρίως τι απόφαση και τι μήνυμα θα βγει από την ΚΕΔΕ που προχωράει σε έκτακτο συνέδριο την επόμενη εβδομάδα.

Η κοινωνία και οι πολίτες περιμένουν να δουν από εμάς, θα υπάρξει άραγε μια φωνή αντίδρασης, μια φωνή αντίστασης σε όλα αυτά που γίνονται καθημερινά, ή και εμείς υποταγμένοι είτε στις κομματικές επιταγές – εντολές, είτε κάτω από οποιεσδήποτε άλλες σκοπιμότητες θα το βουλώσουμε, θα βάλουμε την ουρά μας κάτω από τα σκέλια μας και θα επιβεβαιώσουμε εκείνες τις φωνές που λένε, ότι και εμείς ένα κομμάτι του μνημονιακού συστήματος είμαστε και που συνήθως πάντοτε μας παρουσιάζουν, ότι είμαστε οι πρώτοι στην διαπλοκή.

Θα βγει μια φωνή συμπαράστασης και συμπαράταξης προς όλους αυτούς τους συνανθρώπους μας, τους χαμηλόμισθους, τους απολυμένους, τους νέους άνεργους,  όλους αυτούς που πλήττονται,..

ή για άλλη μια φορά θα αρκεσθούμε στις κυβερνητικές υποσχέσεις που συνήθως μας δίνονται, αλλά συνεχώς τα δύο τελευταία χρόνια αθετούνται.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Από πέρυσι μέχρι σήμερα έχουμε κάνει δύο συνέδρια της ΚΕΔΕ, και άπειρες συνεδριάσεις τόσο του Συμβουλίου της ΠΕΔΑ, όσο και της ΚΕΔΕ, συναντήσεις, συσκέψεις με υπουργούς και αρμόδιους κρατικούς παράγοντες και νομίζω ότι έχουμε βαρεθεί κάθε φορά να μετράμε, πόσα μας έκοψαν από τους ΚΑΠ, πόσα μας κόβουν κάθε μήνα από τις τακτικές δόσεις,  πόσα από την ΣΑΤΑ, την οποία δεν ξέρουμε αν μας την δώσουν τελικά, αν θα μας δώσουν από τα παρακρατημένα, πόσα κατά λάθος!!!!  δεν έγραψαν στον προϋπολογισμό, πόσες αρμοδιότητες μας έχουν δώσει χωρίς πόρους και πάει λέγοντας.(τα νούμερα είναι αποτυπωμένα στην ΚΕΔΕ, τα είπαν οι προηγούμενοι συνάδελφοι δεν θα ήθελα να τα επαναλάβω). Ακόμη αν θα τηρήσουν την δέσμευσή τους για την κάλυψη των ληξιπρόθεσμων οφειλών, ή θα μας εγκρίνουν την επιμήκυνση των δανείων από το ΤΠΔ, κάτι  που πιθανόν θα μας έδινε κάποια ανάσα.

Γνωρίζω όμως και γνωρίζουμε όλοι, ότι πλέον η αυτοδιοίκηση καταρρέει, ότι πλέον δεν έχουμε να πληρώσουμε τους μισθούς και ότι είναι πλέον αδύνατον να ανταποκριθούμε ούτε καν στις στοιχειώδεις μας υποχρεώσεις. Και από τις κυβερνήσεις συνεχώς αθετήσεις και κοροϊδία τόσο των θεσμοθετημένων, όσο και των ίδιων τους των δεσμεύσεων.

Για τα εκρηκτικά άμεσα προβλήματα αυτών των ημερών που είναι οι παιδικοί σταθμοί, με τα χιλιάδες παιδιά που μένουν απέξω, και το προσωπικό, που δεν μας επιτρέπουν να προσλάβουμε τι θα απαντήσουμε σους γονείς αλλά και στην κοινωνία.

Για τα σχολεία που από ότι φαίνεται φέτος δεν θα ξεκινήσουν την λειτουργία τους μια και συστηματικά οι κυβερνώντες μας κοροϊδεύουν στο θέμα της μεταφοράς των μαθητών (δεν θα μιλήσω για τις μειωμένες επιχορηγήσεις για τις λειτουργικές δαπάνες) τι θα απαντήσουμε στα παιδιά  και στους γονείς. «Μαζί τα φάγαμε!».

Το προσωπικό στους περισσότερους ΟΤΑ λόγω των νέων αρμοδιοτήτων είναι ανεπαρκέστατο. Και όμως στον χορό των απολύσεων και των κουρεμάτων στους κυβερνητικούς  προγραμματισμούς η Αυτοδιοίκηση φιγουράρει πρώτη. Δεν πρέπει να συμπαρασταθούμε σε αυτούς τους ανθρώπους και κυρίως να δώσουμε την μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των περισσότερων τομέων των δραστηριοτήτων μας που έχουν προγραμματίσει για μας χωρίς εμάς;

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Σαφώς και γνωρίζουμε και βιώνουμε την μεγάλη κρίση που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας την τελευταία διετία, για την οποία ούτε εμείς είμαστε υπεύθυνοι και κυρίως ούτε οι πολίτες και οι χαμηλόμισθες τάξεις που πληρώνουν τα αποτελέσματα με τον επαχθέστερο τρόπο. Η αυτοδιοίκηση της χώρας μας έχει πληρώσει και συνεισφέρει τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο φορέα του δημοσίου. Πάνω από 60% μαζί με τις νέες μειώσεις είναι οι περικοπές από τους ΚΑΠ την τελευταία διετία. Το ίδιο και η ΣΑΤΑ την οποία δεν ξέρουμε και αν μας δοθεί καθόλου.

Και επειδή τώρα τελευταία ανακοινώθηκε νέα μείωση στις αποδοχές των αιρετών έχω να σας ενημερώσω για ο εξής: (Ασκούνης) Τα έξοδα των αιρετών για το 2010 ήταν 135 εκ. ευρώ, για το 2012 θα είναι 74 εκ. ενώ για το 2013 προβλέπεται να είναι 62 εκ. (συνολική μείωση54%).

Μείωση των Δημάρχων από 1034 σε 325 (-69%)

Μείωση των Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβούλων από 16.390 σε 9.375 (-43%)

Πρόεδροι Δημοτικών Συμβουλίων από 914 σε 325 (-64%)

Αντιδήμαρχοι από 2337 σε 1502 (-36%).

Και βέβαια πολύ μεγαλύτερες είναι οι μειώσεις των νομικών προσώπων, των σχολικών επιτροπών, των δημοτικών επιχειρήσεων κλπ.

Έχει γίνει η μεγαλύτερη μείωση του πολιτικού προσωπικού της ΤΑ αναλογικά από οποιονδήποτε άλλο δημόσιο φορέα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αυτή την περίοδο διαβάζουμε για νέες μειώσεις και των συνεργατών αλλά και των αποδοχών, που αν μη τι άλλο δηλώνει περαιτέρω υποβάθμιση και απαξίωση της αυτοδιοίκησης και των ανθρώπων που υπηρετούν σε αυτή.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Εκτός όλων των άλλων είναι και θέμα αξιοπρέπειας να αντισταθούμε και να απορρίψουμε όλα τα παραπάνω, απαντώντας ΟΧΙ σε όλα αυτά, και  προγραμματίζοντας δυναμικές  κινητοποιήσεις, οι οποίες από  ότι φαίνεται είναι μονόδρομος προκειμένου να μη καταρρεύσει οριστικά η ΤΑ.

Βεβαίως έχουμε και εμείς την ευθύνη μας για αυτή την κατάσταση, γιατί γνωρίζαμε με την ψήφιση του Καλλικράτη, ότι ένας από τους βασικούς του σκοπούς ήταν και η σταδιακή μείωση και αφαίρεση των πόρων προς την αυτοδιοίκηση κατά 500 εκ. περίπου ετησίως. Και τότε δυστυχώς δεν το αναδείξαμε το θέμα και δεν αγωνισθήκαμε όπως θα έπρεπε.

Τα μόνα χρήματα που παίρνουμε για έργα,  είναι από το ΕΣΠΑ, όπου οι δήμοι είμαστε οι πρώτοι σε απορροφήσεις. Το  πρόγραμμα το διαχειρίζεται ο Περιφερειάρχης, όπου και εδώ όμως έχει επιβληθεί μία τεράστια γραφειοκρατία  προκειμένου να πετύχει ένας δήμος  μία ένταξη ενός έργου, η οποία δημιουργεί πολλές φορές ανυπέρβλητες δυσκολίες και η οποία ενώ υπήρχε από τους διορισμένους περιφερειάρχες, οι αιρετοί για δικούς τους λόγους δεν θέλησαν να αλλάξουν.

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Νομίζω ότι είναι, και πρέπει να γίνει σε όλους ξεκάθαρο, ότι δεν είμαστε εδώ σήμερα  για να φωνάξουμε απλά για τα χρήματα που μας έχουν αφαιρεθεί λόγω της κρίσης και της σκληρής μνημονιακής πολιτικής που οι κυβερνήσεις των δύο τελευταίων χρόνων εφαρμόζουν.

Είμαστε εδώ για να στείλουμε το μήνυμα ότι η αυτοδιοίκηση της χώρας καταρρέει, και αν η αυτοδιοίκηση καταρρεύσει θα καταρρεύσει το ίδιο το κράτος.

Σήμερα, που το κοινωνικό κράτος, που είχε κατακτηθεί με κοινωνικούς αγώνες πολλών χρόνων, έχει καταρρεύσει και είναι ένα από τα μεγάλα θύματα του μνημονίου και των μνημονιακών πολιτικών, ο μόνος χώρος που βρίσκει αποκούμπι ο κάθε πληττόμενος πολίτης είναι ο χώρος της τοπικής αυτοδιοίκησης. Είναι για μας στοίχημα τιμής να κρατήσουμε την Αυτοδιοίκηση όρθια και αντισταθούμε  σε ότι άσχημο μας έχουν ετοιμάσει. Και στον αγώνα αυτό πρέπει να προχωρήσουμε μαζί με τους εργαζόμενους, μαζί με όλους τους πολίτες, μαζί με όλη την κοινωνία.

Πρέπει να έχουμε βασικό μας και πρωταρχικό μας στόχο την ανατροπή του Καλλικράτη και την αντικατάστασή του από ένα νέο θεσμό  αυτοδιοίκησης δημοκρατικής, με ουσιαστικές αρμοδιότητες και πόρους, κοντά στον πολίτη φορέα ουσιαστικής και κοινωνικής προόδου και ανάπτυξης.

Προτείνουμε λοιπόν και συντασσόμαστε με όλους όσοι, απογοητευμένοι από τις μέχρι σήμερα απαντήσεις  και πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, πιστεύουν και προτείνουν ότι ο μόνος δρόμος για την ανάκαμψη όχι μόνο της ΤΑ ,αλλά και της κοινωνίας γενικότερα , είναι ο δρόμος  του αγώνα, ο δρόμος των κινητοποιήσεων.

Η κρίση έδειξε πόσο απαραίτητη για τη κοινωνία είναι η τοπική αυτοδιοίκηση.

Προτείνουμε κλείσιμο των δήμων της Αττικής για την επόμενη Τετάρτη 29 και Πέμπτη 30, με αντίστοιχες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας,  με πρώτη στην Πλατεία Κλαυθμώνος την Τετάρτη και δεύτερη στο χώρο του συνεδρίου της ΚΕΔΕ, όπου και η πρότασή μας είναι για πανελλαδικές κινητοποιήσεις  όλης της αυτοδιοίκησης της χώρας.

Σας καλούμε όλους μαζί να υπερασπιστούμε με αγώνα τις προσδοκίες των συμπολιτών μας και των τοπικών μας κοινωνιών.

Να ξαναδώσουμε το χαμόγελο και την ελπίδα σε όλους αυτούς που τόσο άδικα τους την αφαίρεσαν.

Σε αυτόν τον αγώνα δεν πρέπει να λείψει κανείς.