ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΑΠΛ. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ κ. Χ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ : «ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ»

Εγώ ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση στην τόσο ενδιαφέρουσα Ημερίδα, από την οποία πιστεύω ότι θα βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα όλοι μας.

Κυρίες και κύριοι, κύριε Πρόεδρε της ΚΕΔΕ, το Υπουργείο Εσωτερικών χαιρετίζει την πρωτοβουλία της ΚΕΔΕ να διοργανώσει τη σημερινή εκδήλωση με θέμα «Αποτελεσματικότητα, Διαφάνεια, Δικαιοσύνη, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση», διότι θεωρούμε ότι αφενός θα οριοθετηθεί το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, αφού ο εν γένει δημόσιος βίος, αλλά και ειδικότερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση, βρίσκεται σε ένα εν πολλοίς άδικο πεδίο αμφισβήτησης, αφετέρου θα προταθούν τρόποι καταπολέμησης των όποιων φαινομένων διαφθοράς στον χώρο της.

Θα προσπαθήσω όσο μπορώ πιο συνοπτικά, στον χρόνο που διατίθεται, να προσεγγίσω το θέμα της Ημερίδας μέσα από τις έννοιες διαφάνεια, διαφθορά, αποτελεσματικότητα, δικαιοσύνη, αναφορικά βέβαια με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Όταν λέμε διαφάνεια στη δημόσια ζωή του τόπου, εννοούμε την απρόσκοπτη πληροφόρηση του πολίτη, όλων των πολιτικών ενεργειών που προγραμματίζονται και υλοποιούνται και αφορούν τον ίδιο και την κοινωνία. Η διαφάνεια αποτελεί βασική αρχή του κράτους δικαίου, αφού πρέπει να διέπει το σύνολο του δημόσιου βίου.

Διαφθορά είναι η κατάχρηση της εξουσίας του ευρύτερου δημόσιου τομέα, για επίτευξη προσωπικού οφέλους. Συνήθως όταν αναφερόμαστε στη διαφθορά, εννοούμε κυρίως την οικονομική συναλλαγή κάποιου πολίτη ή νομικού προσώπου, με στελέχη ή εκπροσώπους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλους κρατικούς λειτουργούς, με σκοπό την ικανοποίηση νόμιμης ή παράνομης επιδίωξης.        

Παράλληλα όμως, έχουμε και εξώνηση, δηλαδή ξεπούλημα και της ηθικής υπόστασης του λειτουργού ή του υπαλλήλου, ενώ δεν είναι εύκολη η ποινική τιμωρία τους, αφού συμφέρον και των δύο πλευρών είναι η συγκάλυψη.

Η δικαστική εμπειρία μας, έχει δώσει πολλά παραδείγματα εφευρετικότητας, τόσο στη συγκάλυψη της εγκληματικότητας, όσο και της ατιμωρησίας.

Κυρίες και κύριοι, οι καιροί είναι δύσκολοι, σε πολλά επίπεδα. Η οικονομική κρίση μεταφέρει την πίεση καθημερινά στην κοινωνία και μοιραία προκαλεί διαφορές, ασφυκτικές πιέσεις, αναταράξεις. Ισχυρά εξωθεσμικά κέντρα ασκούν την επιρροή τους με τη δύναμη του χρήματος που διαθέτουν και τους εντεύθεν επηρεασμούς και πειρασμούς, κυρίως με τη χρήση ορισμένων μέσων μαζικής ενημέρωσης και τις απειλές διασυρμού που εκτοξεύουν, χειραγωγώντας την κοινή γνώμη και δημιουργώντας στερεότυπα και προδικασμένες λύσεις για μείζονος ενδιαφέροντος υποθέσεις, με αποτέλεσμα η μεν κοινή  γνώμη να χειραγωγείται, ο δε δικαστής να είναι εκτεθειμένος σε μια αδηφάγο και τεχνητά κατευθυνόμενη κοινή γνώμη.

Και βέβαια ο δικαστής δεν μπορεί να μετράει το κόστος όταν αποφασίζει. Αυτό πρέπει να το υπολογίζει ο νομοθέτης όταν νομοθετεί. Όμως οφείλει ο δικαστής να μην επηρεάζεται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και να αποφασίζει με ψυχραιμία και νηφαλιότητα.

Για αυτό όλοι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις δημόσιες τοποθετήσεις όταν υποθέσεις με πολιτικό υπόβαθρο και με εμπλεκόμενα πολιτικά ή αυτοδιοικητικά πρόσωπα εκκρεμούν ενώπιον των αρμοδίων Οργάνων της Δικαιοσύνης, και άλλοτε μεν να τα επικρίνουν, άλλοτε να τα επαινούν, ανάλογα με τις επιδιώξεις τους, ανάλογα με το τι συμφέρει τη δεδομένη στιγμή, και αυτό το φαινόμενο παρατηρείται έντονα στις μέρες μας, όπου συλλήβδην βάλλεται το κύρος και η αξιοπιστία των λειτουργών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.              

                Παρατηρούμε πρόσωπα και μερίδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης να έχουν άποψη σε εκκρεμείς υποθέσεις στη Δικαιοσύνη και το χειρότερο, να διατυπώνουν και γνωμοδοτήσεις σε καθαρά νομικά ζητήματα, χωρίς καν να γνωρίζουν τον φάκελο της δικογραφίας, αποφαινόμενοι για την ενοχή τους.

                Δεν ανήκω σε αυτούς που εκ προοιμίου υποστηρίζω ότι όλα είναι ρόδινα και αγγελικά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ή σε αυτούς που αρνούνται ότι υπήρξαν ή υπάρχουν εστίες διαφθοράς σε αυτή. Αρνούμαι όμως τη γενίκευση, ότι οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Σύμβουλοι, προσωπικό, είναι διεφθαρμένοι, γιατί κάποιοι συνάδελφοί τους ενήργησαν με ιδιοτέλεια. Η γενίκευση είναι ολοκληρωτισμός, είναι φασισμός.

                Λαμβάνουμε πολλές ανώνυμες επιστολές στο Υπουργείο, αλλά και έρχονται στο γραφείο μου και στο γραφείο του κυρίου Στυλιανίδη, πολλοί πολίτες, κυρίως πρώην Δήμαρχοι ή υποψήφιοι, που έχασαν στις τελευταίες εκλογές και καταγγέλλουν συναδέλφους τους για οικονομικές ατασθαλίες, χαριστικές παροχές και διάφορες άλλες παρεκκλίσεις κυρίως οικονομικής φύσεως.

                Τους λέω «Πολύ ωραία, θα ερευνήσουμε τις καταγγελίες, μόνο σας παρακαλώ να τις διατυπώσετε γραπτά, επώνυμα και ενυπόγραφα». Ουδείς το πράττει. Μέχρι τώρα ήρθαν πάρα πολλοί, ουδείς το έπραξε.

                Δημιουργούνται όμως εντυπώσεις στο στενό τους κοινωνικό περίγυρο με το να αναπαράγουν τις αιτιάσεις τους. Έτσι όμως διαμορφώνεται μια αντίληψη στους πολίτες περί εκτεταμένης διαφθοράς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και ατιμωρησίας των εκπροσώπων της.

                Ανάλογα με τις συγκυρίες η αντίληψη αυτή των πολιτών αυξομειώνεται. Θα αναφερθώ σε κάποια  στατιστικά αναφορικά με συγκεκριμένες υποθέσεις, που στηρίζονται σε επιστημονική μελέτη. Μια μελέτη που πρόσφατα έκανε το Τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Την έχω εδώ. Είναι η καλύτερη και η μοναδική επιστημονική μελέτη, έχει πάρα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και γενικά για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και είναι στη διάθεσή σας, κύριε Πρόεδρε, να τη φωτοτυπήσετε, να σας τη δώσω και να κάνουμε χρήση αργότερα.

                Ας αναφερθώ τώρα σε μερικά παραδείγματα. Ήταν σε έξαρση τότε, όταν γινόταν και η μελέτη, οι υποθέσεις οι οποίες είναι σε εκκρεμότητα ακόμα, για το Χρηματιστήριο, τη Siemens, το Βατοπέδι και λοιπά.  Υπάρχει ένα ερώτημα. Λέει: όταν σκέπτεστε τη λέξη διαφθορά, σας έρχονται στο νου σας το Χρηματιστήριο, η Siemens και το Βατοπέδι. Το 79% των ερωτηθέντων απαντά ναι. Στο ερώτημα «Θα τιμωρηθούν οι υπαίτιοι;», οι ερωτηθέντες απαντούν «Δεν το πιστεύω καθόλου» 58%, ότι δεν θα τιμωρηθούν δηλαδή, δεν πιστεύουν ότι θα τιμωρηθούν. Δηλαδή ότι δεν θα τιμωρηθούν λέει το 58,1. «Μάλλον δεν το πιστεύω», το 25,3%, δηλαδή 83,4. «Δεν είμαι σίγουρος» το 11,1. Και μόνο το 5,5% πιστεύει ότι θα τιμωρηθούν.

                Σήμερα με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού περί αλλαγής του νόμου περί ευθύνης Υπουργών, καταργήσεως της ασυλίας των Βουλευτών και μηδενικής ανοχής στη διαφθορά, το ποσοστό 83,4% έχει πέσει περίπου στο ήμισυ, στο 47%.

                Το 2010 τελείωσε η μία μελέτη, τον Δεκέμβριο του 2010, το 74,4% δεν πίστευε ότι η κυβέρνηση θα πατάξει τη διαφθορά. Σήμερα δεν το πιστεύει το 50%. Βλέπετε λοιπόν πώς οι καιροί αλλάζουν με ότι δημιουργείται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και οι καταστάσεις που προσπαθούν να δημιουργήσουν διάφορα.. και δημοσιογράφοι, αλλά και άλλα κέντρα.

                Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η ίδια έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου, εν όψει του κλίματος που καλλιεργείται σε βάρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μας δείχνει ότι η διαφθορά είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, απαντά το 31,8%, αρκετά διαδεδομένη το 37,6, σύνολο 69,4%. Εντούτοις το ποσοστό αυτό δεν είναι και το υψηλότερο συγκριτικά με άλλους οργανισμούς και φορείς και παρά τον πόλεμο που δέχεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

                Ας δούμε τα ποσοστά κατά φορέα, για να πάρετε μια εικόνα. Τι πιστεύουν οι πολίτες, στη διαφθορά, ποιες υπηρεσίες είναι πιο πολύ διεφθαρμένες. Πρώτη, η Πολεοδομία, με 78,9%. Δεύτερον, το Κοινοβούλιο, οι Βουλευτές, 78,3. Τρίτον, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, 76,6. Τέταρτο, Εφορίες, 75,2. Έκτο, συνδικαλισμός, 71,9. Έβδομη η Τοπική Αυτοδιοίκηση, 69,4. Γιατροί, 67,4. Δικαιοσύνη 55,7. Αστυνομία, 53,6.

                Αντιλαμβάνεστε τι κακό έχουν κάνει οι ανεξέλεγκτες και πολλές φορές σκόπιμες γενικεύσεις, όχι μόνο στους κατ’ ιδίαν φορείς, αλλά και στη λειτουργία του ίδιου του δημοκρατικού πολιτεύματος. Θα πείτε, παρά ταύτα τα ποσοστά της διαφθοράς είναι υψηλά. Απαντώ: Είναι υψηλά, αλλά πώς διαμορφώθηκε η κοινή γνώμη; Οι καταδικαστικές δικαστικές αποφάσεις… Τα έχω στα στοιχεία αυτά, είναι όλα ελεγμένα και θα τα δούμε.

                Οι καταδικαστικές δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν ύστερα από σχετικές καταγγελίες και διερεύνηση, καθώς και οι πειθαρχικές αποφάσεις, δεν συνηγορούν για τα υψηλά πιο πάνω ποσοστά.

                Συμπέρασμα. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η κοινή γνώμη διαμορφώθηκε έτσι ώστε να ζητά αίμα. Συγχωρέστε μου την έκφραση, ζητά αίμα, και αυτό έχει την κοινωνιολογική της εξήγηση, αλλά δεν είναι του παρόντος να εξηγήσω κοινωνιολογικά το φαινόμενο.

                Θα αναφέρω δύο παραδείγματα για να καταλήξω πώς διαμορφώνεται η κοινή γνώμη. Δεν θα αναφερθώ, έχω παραδείγματα πολλά από αυτά που… γνωρίζετε εξάλλου, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, για να μην γίνουν συνειρμοί με συγκεκριμένα πρόσωπα. Θα σας αναφέρω δύο από τον δικαστικό χώρο.

                Κάποιος εισαγωγέας υψηλής τεχνολογίας, ψηφιακών ινών, από μια ευρωπαϊκή χώρα, ήρθε στο γραφείο μου συστημένος όταν ήμουν Πρόεδρος της Ενώσεως πρόσφατα και μου λέει «Ξέρετε, κύριε ΠΡόεδρε, έκανα μια αγωγή, υπήρχαν ελαττώματα, ελλείψεις στο υλικό το οποίο εισήγαγα από την Γαλλία, έκανα την αγωγή μου και απορρίφθηκε η αγωγή μου.» Είδα πράγματι, όπως τα έλεγε είχε δίκιο ο άνθρωπος και πράγματι είχε δίκιο.  Λέω να το δω, να το κοιτάξω. Ξέρετε, λέει, ήταν γνωστός ενός συναδέλφου όταν μου τον έστειλε. Ξέρετε λέει, ο δικαστής ήταν μιλημένος. Λέω για φέρε εδώ την απόφαση. Βλέπω την απόφαση, η αγωγή δεν είχε απορριφθεί στην ουσία, αλλά από λάθος του δικηγόρου είχε απορριφθεί ως αόριστη και έκανε νέα αγωγή θεραπεύοντας τις αοριστίες. Αν δεν ερχόταν ο άνθρωπος να νόμιζε ότι ο δικαστής ήταν μιλημένος. Ήταν ένα λάθος του νομικού παραστάτη.

                Μια δεύτερη περίπτωση ποινική, από την ανάκριση. Υπήρχε κάποιος κατηγορούμενος, εισαγωγέας και αυτός, κατηγορούνταν για απάτη. Η απάτη όμως δεν ήταν ποινική, ήταν καθαρά αστική απάτη. Το ήξερε ο δικηγόρος και τι είπε; Ότι θέλω τάδε χρηματικό ποσό για να τα δώσουμε στον ανακριτή και στον γραμματέα. Το έπαιξε κορώνα γράμματα. Σου λέει, αν δεν προφυλακιστεί, γιατί φοβόταν την προφυλάκιση, κάπου τα έδωσα. Αν όμως προφυλακιστεί θα του τα έδινε πίσω και θα έλεγε δεν τα κατάφερα. Ανακαλύφθηκε το γεγονός αυτό, κατηγγέλθη, ο δικηγόρος οδηγήθηκε στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου.

                Φανταστείτε όμως τώρα να μην προφυλακιζόταν, όπως προφυλακίστηκε ο συγκεκριμένος, να μην γινόταν αντιληπτό, τι εντύπωση θα είχε ο διάδικος.

                Σε καμία περίπτωση όμως δεν θέλω να πω, το ανέφερα ήδη εξάλλου, ότι δεν υπάρχει διαφθορά σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου βίου, αλλά και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Απλώς δεν δέχομαι τη γενίκευση και την ευκολία των καταγγελιών.

                Κυρίες και κύριοι, όσοι πιστεύουμε στο κοινωνικό κράτος και η κυβέρνηση αυτή πιστεύει σε αυτό, θεωρούμε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ειδικότερα οι Δήμοι, είναι αυτοί που στηρίζουν και υλοποιούν τις κοινωνικές δομές και οφείλουμε όλοι να στηρίζουμε την προσπάθεια αυτή.

                Όταν όμως κάνεις κοινωνική πολιτική και έχεις να διαχειριστείς ετερόκλητες καταστάσεις, αντιτιθέμενα συμφέροντα, θα υποπέσεις και σε λάθη και θα προβείς σε συγγνωστές παρατυπίες. Η παρατυπία δεν είναι παρανομία. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό. Αν θέλουμε οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να επιτελούν γρήγορα και αποτελεσματικά το έργο τους. Και βέβαια η παρανομία πρέπει να ελέγχεται και να τιμωρείται, αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ μια πρόσφατη παραπομπή ενός Δημάρχου γιατί δεν λειτούργησαν τα φίλτρα του βιολογικού καθαρισμού και υπήρχε πρόβλημα λέει μόλυνσης ή γιατί προσέλαβε προσωρινά λίγους εργάτες για να αντιμετωπίσει μια έκτακτη και απρόβλεπτη κατάσταση. Ή χθεσινό παράδειγμα, κάποιος Δήμαρχος  παραπέμπεται για παράβαση καθήκοντος γιατί δεν εισέπραξε 200 €. Αυτές είναι υπερβολές.

Με την ευκαιρία να πω κάτι που το ένιωσα πρόσφατα, πριν δέκα μέρες, και στη Βουλή. Όσοι το ακούσατε. Ότι αν δεν κάνουμε πιο ευέλικτο νομοθετικό πλαίσιο, φοβάμαι ότι πολύ σύντομα οι Υπουργοί, Δήμαρχοι, Διοικητές Οργανισμών, θα φοβούνται αν βάλουν την υπογραφή τους μήπως και παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη για παραλείψεις ή παρατυπίες, και τότε είναι που θα καταρρεύσει ολόκληρο το σύστημα.

Απαιτείται συνεπώς δικαιοσύνη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και αυτό είναι σήμερα το αίτημα των εκπροσώπων της, αλλά και μέρος της θεματικής της Ημερίδας.

Σήμερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν απαιτεί να απονέμεται το δίκαιο μόνο από τα δικαστήριά μας κατά την εκδίκαση των εμπλεκομένων εκπροσώπων της , που αυτό και αυτονόητο είναι και χαρακτηριστικό γνώρισμα του κράτους δικαίου.

Απαιτεί δικαιοσύνη και από την κοινωνία, η οποία πρέπει και οφείλει να αναγνωρίζει τη συνταγματική τους θέση και την κοινωνική τους αποστολή, γιατί για τον αυτοδιοικητικό η αναγνώριση του μόχθου του από την κοινωνία έχει μεγαλύτερη αξία από μια απαλλακτική δικαστική απόφαση.

Οι πολίτες μπορεί να έχουν παράπονα από τους εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης, για την μη ταχεία εκτέλεση έργων, για τη δυσλειτουργία των υπηρεσιών, για την ανικανότητα αν θέλετε μερικών, αλλά δεν γνωρίζω περιπτώσεις δημόσιας αποδοκιμασίας για ενέργειες που υποκρύπτουν ιδιοτέλεια, όπως συνέβη για άλλους εκπροσώπους φορέων.

…απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών, σύμφωνα με τον Ν.4057/2012, με αποκλειστική αρμοδιότητα την άσκηση πειθαρχικής εξουσίας στους υπαλλήλους των ΟΤΑ Α’ και Β’ Βαθμού.

Στη συνέχεια συγκροτήθηκαν με την 3805/2013 απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών, τα Πρωτοβάθμια Συμβούλια στις Περιφέρειες, μόλις το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους όρισαν τους εκπροσώπους τους και μεταβιβάστηκαν σε αυτά όλες οι εκκρεμείς υποθέσεις. Ξέρετε πόσες είναι αυτές; Μόνο 211. Βέβαια μπορεί σε κάθε πειθαρχική υπόθεση από αυτές να εμπλέκονται περισσότεροι του ενός υπάλληλοι. Όμως ο αριθμός παραμένει μικρός.

Ποιες είναι οι υποθέσεις αυτές; Είναι οι 65, αφορούν την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, 68 τη Μακεδονίας-Θράκης, 8 την Ηπείρου, Δυτικής Μακεδονίας, 17 Αιγαίου, 4 Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας, 47 Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας, Ιονίου και 2 Κρήτης.

Σε ότι αφορά το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, η τελευταία σύγκλησή του έγινε, όσο λειτουργούσε στο Υπουργείου Εσωτερικών, έγινε τον Ιούλιο του 2011. Η σύγκληση του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου γινόταν από τον Πρόεδρο, ο οποίος ήταν Αντιπρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Με τον Ν.4057/2012, από τον Μάρτιο του 2012, το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο των ΟΤΑ δεν ανήκει πλέον στο Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά συγκροτείται ως τρίτο Τμήμα στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Μετά την κατάργηση του Δευτεροβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου υπαλλήλων των ΟΤΑ Α’ Βαθμού με έδρα το Υπουργείο Εσωτερικών, τον Μάρτιο του 2013, πρόσφατα, παραδόθηκαν από την  Υπηρεσία μας στη Γραμματεία του Δευτεροβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, 130 φάκελοι, με εμπλεκόμενος μόνο 136 υπαλλήλους.

Σε ότι αφορά τους υπαλλήλους των ΟΤΑ Α’ και Β’ Βαθμού που έχει τεθεί… Τα λέω αυτά για να σας καταδείξω δηλαδή τη διαφορά, να πούμε διαφθορά και διαφθορά σε χιλιάδες υπαλλήλους πόσο λίγη είναι, για αυτό τα λέω, για να έχουμε και μια εικόνα σε ενδεχόμενη συζήτηση.

                Όπως ενημερώσαμε το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης με έγγραφά μας, βάσει των απαντήσεων που έχουμε λάβει από τους ΟΤΑ, τελούν σε αυτοδίκαια αργία μόνο 35 υπάλληλοι ΟΤΑ Α’ Βαθμού και ένας υπάλληλους του Β’ Βαθμού.

                Παρόμοια είναι η κατάσταση και στις πειθαρχικές υποθέσεις του Υπουργείου Εσωτερικών και των Αποκεντρωμένων. Να μη σας κουράζω με τα νούμερα, θα τα πούμε κατά τη διάρκεια. Όπως σε αυτοδίκαιη αργία έχουν τεθεί μόνο δύο υπάλληλοι του Υπουργείου Εσωτερικών.

                Από τα πιο πάνω που εξέθεσα γίνεται αντιληπτό σε πόσο περιορισμένο αριθμό ανέρχονται οι ελεγχόμενοι.

                Να πω και για το θέμα των επιόρκων, που μου δόθηκε η ευκαιρία να το πω και στη Βουλή. Είναι λάθος ο χαρακτηρισμός αυτός και δεν θα έπρεπε, το είπε και ο κύριος Ρουπακιώτης, δεν θα έπρεπε αυτός ο χαρακτηρισμός να μπει και ως  στοιχείο της δανειακής σύμβασης. Θα μπορούσε να βρεθεί ένας άλλος επιθετικός προσδιορισμός, κάποιο ελεγχόμενο και όχι η λέξη επίορκος, γιατί καταργείται το τεκμήριο αθωότητας. Το κριτήριο αθωότητας είναι κατάκτηση του ελληνικού νομικού πολιτισμού και από εδώ το δανείσαμε, το χαρίσαμε, σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν να χαρακτηρίζεται εκ προοιμίου κάποιος επίορκος χωρίς να έχουμε αμετάκλητη, όχι τελεσίδικη, αμετάκλητη δικαστική απόφαση.

                Όσον αφορά το θέμα της αργίας. Είναι πράγματι μια πραγματικότητα η οποία υπάρχει. Προσωπικά, τώρα εκφέρω προσωπική άποψη, είμαι αντίθετος στο μόνο με τη δίωξη να τίθεται κάποιος σε αργία. Πρέπει να υπάρχει απόφαση δικαστηρίου. Θα δούμε μία διαβάθμιση, κάποιος Δήμαρχος χθες μου έδωσε μια ιδέα, αν, μεταξύ κακουργημάτων εκ δόλου τιμωρημένων πλημμελημάτων ή απλών πλημμελημάτων, αν θα θέλουμε οριστική ή τελεσίδικη, αλλά να έχουμε μια δικαστική απόφαση.

                Είναι κάτι το οποίο το εξετάζουμε και στην Επιτροπή που έχουμε συστήσει στο Υπουργείο Εσωτερικών, ένα από τα ερωτήματα που έχω βάλει και από αυτά που έχετε στείλει πολλοί για να δούμε μεταρρυθμίσεις, έχω θέσει και αυτό το ζήτημα.

                Κυρίες και κύριοι, για να έχει απόδοση και αποτελεσματικότητα η λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, απαιτείται σεβασμός από την Πολιτεία, η οποία οφείλει να αναγνωρίζει, όπως είπα, τη συνταγματική θέση και την κοινωνική αποστολή της. Ηρεμία, για να επιτελεί απρόσκοπτα το έργο της και όχι να πλανάται ο φόβος της δίωξης για ενέργειες που ενδεχομένως να ενέχουν παρατυπία, αλλά σταθμίζοντας το δημόσιο συμφέρον είναι αναγκαίες.

                Προς τούτο έχουμε μέχρι τώρα ως Υπουργείο Εσωτερικών προβεί σε κάποιες νομοθετικές ρυθμίσεις, αλλά έχουμε και συγκροτήσει Επιτροπή που εξετάζει ζητήματα απλούστευσης διαδικασιών, και κατοχύρωσης των αναγκαίων ενεργειών των Οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή. Είναι μια Επιτροπή η οποία είναι και από τεχνοκράτες και καλούς νομικούς και ανθρώπους οι οποίοι γνωρίζουν το αντικείμενο. Απαιτούνται όμως διάφορες πρωτοβουλίες για την αποτελεσματικότητα.

                Από μεν το Υπουργείο Εσωτερικών τα είπε και ο κύριος Στυλιανίδης, εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου, θεσμοθέτηση της κινητικότητας και του διευθυντικού δικαιώματος του Δημάρχου ώστε το υφιστάμενο προσωπικό να αξιοποιείται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Συνεπής και ορθολογική κατανομή των πόρων ώστε να επιτυγχάνεται σωστός προγραμματισμός. Βελτίωση του Ν.3852/2010, τον Καλλικράτη, ώστε να αμβλυνθούν δυσλειτουργίες και επικαλύψεις αρμοδιοτήτων με παράλληλο περιορισμό των ελεγκτικών μηχανισμών. Είναι ένα θέμα από την πρώτη στιγμή που πήγα στο Υπουργείο, σας το λέω και δεν το λέω… Ο κύριος Ασκούνης και το Προεδρείο της ΚΕΔΕ το ξέρει, τρόμαξα με τους πολλούς ελεγκτικούς μηχανισμούς. Αν είναι δυνατόν. Πρέπει να είναι λιγότεροι και πιο αποτελεσματικοί. Να δούμε τι θα κάνουμε σε αυτό.

Ενίσχυση των σχετικών αξόνων της ΕΕΤΑΑ και για την ένταξη νέων αναπτυξιακών προγραμμάτων. Αλλά και η Αυτοδιοίκηση. Πρέπει να υπάρξει πλήρης αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του Δήμου, αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, ενίσχυση των ιδίων πόρων μέσα από την είσπραξη των τελών και λοιπά, σύμπραξη και συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, αναδιάρθρωση των νομικών προσώπων και αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ.

Θα παραλείψω να αναφερθώ στους τρόπους αντιμετώπισης της διαφθοράς από πλευράς δημόσιας διοίκησης και κράτους. Θα τα πουν εξάλλου και οι άλλοι συνομιλητές, αλλά θα μας δοθεί η ευκαιρία να τα συζητήσουμε.

Και να καταλήξω ότι από τα φαινόμενα διαφθοράς έχει απαξιωθεί στη συνείδηση των πολιτών ο πολιτικός κόσμος εν ευρεία εννοία. Μια απαξίωση που έλαβε διαστάσεις ιδεολογίας, αφού η διαφθορά άγγιξε όχι μόνο τους εκπροσώπους της κεντρικής πολιτικής σκηνής, αλλά και τον χώρο της Αυτοδιοίκηση, έστω σε περιορισμένη έκταση, όπως προανέφερα.

Προσωπικά πιστεύω ότι ανεξάρτητα από τις όποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρει η Πολιτεία για τον περιορισμό των  φαινομένων της  διαφθοράς, συνταγματική αναθεώρηση, αλλαγή νόμου ευθύνης Υπουργών, τα θέματα της ασυλίας των Βουλευτών, τη δήμευση της περιουσίας όσων δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία και άλλα, πρέπει όσοι ζητούν την εμπιστοσύνη των πολιτών για να τους εκπροσωπούν είτε στο Κοινοβούλιο και την κεντρική πολιτική σκηνή, είτε στην Αυτοδιοίκηση, πρέπει να περνούν από κόσκινο, από φιλτράρισμα και αυτό να γίνεται με σχολαστικότητα και πρέπει να το πράττουν αυτό και τα κόμματα και οι παραταξιακοί

Τον πολίτη τον υπηρετούμε όλοι μας από υπερηφάνεια, πιστεύοντας στις αξίες της ελληνικής κοινωνίας και στις παραδόσεις του πολιτικού πολιτισμού μας.

Η πολιτική δεν προσφέρεται για πλουτισμό και αυτό πρέπει να το αντιληφθούμε όλοι μας.

                Ευχαριστώ για την προσοχή σας.