ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣH;

Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΣΤΗ ΤΟΠΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Γράφει ο Δημήτρης Κατσούλης

Πολλά μπορεί κανείς να καταμαρτυρήσει στο υπό ψήφιση  Μεσοπρόθεσμο   για τις δήθεν αναγκαίες περικοπές  στις δαπάνες λειτουργίας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού.

Στο παρόν σημείωμα αναφέρομαι μόνο στην κατάργηση των αποζημιώσεων για τη συμμετοχή των δημοτικών συμβούλων και των περιφερειακών συμβούλων στις συνεδριάσεις των αντίστοιχων συμβουλίων ή στις διοικητικές επιτροπές του Δήμου ή της Περιφέρειας.

Συνήθως  αυτού του είδους οι περικοπές αποφασίζονται στα Υπουργικά Γραφεία και αποτελούν φαεινές ιδέες ανθρώπων που δεν έχουν συναίσθηση όχι μόνο της αποστολής αλλά κυρίως της λειτουργίας των συλλογικών βουλευομένων οργάνων της Αυτοδιοίκησης. Νομίζουν ότι  είναι ομάδες εργασίας πλουσιοπάροχα αμειβομένων  γραφειοκρατών ή ειδικών συνεργατών  από  εκείνες που έως λίγα χρόνια πριν σπαταλούσαν  τα δανεικά των  πλούσιων υπουργικών προϋπολογισμών.

Δεν γνωρίζουν ή θέλουν να αγνοούν οι φωστήρες της δημοσιονομικής προσαρμογής ότι ο Δημοτικός Σύμβουλος στους περισσότερους από τους 325 Δήμους της χώρας για να συμμετάσχει στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου πρέπει να διανύσει μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις και κυρίως εάν θέλει η συμμετοχή του να είναι ουσιαστική και όχι τυπική, να αφιερώσει πολύτιμο χρόνο από την επαγγελματική του δραστηριότητα για να μελετήσει και να διαμορφώσει την γνώμη του, πράγμα που σημαίνει ότι αρκετές φορές θα χρειαστεί να μετακινηθεί προκειμένου να έχει πρόσβαση στα στοιχεία της διοίκησης. Η αποζημίωση για τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις, ίση με ένα ελάχιστο ποσοστό επί της αντιμισθίας του Δημάρχου, καλύπτει ένα μόνο μέρος των δαπανών τις οποίες  αναγκάζεται να καταβάλει για να ασκήσει  αποτελεσματικά τα καθήκοντά του.  Το ίδιο ισχύει και για τα μέλη της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, διοικητικά συλλογικά όργανα του Δήμου που ασκούν σημαντικό μέρος των αρμοδιοτήτων και υποχρεούνται να συνεδριάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα ακόμη και εβδομαδιαίως.

Αντίστοιχα, αλλά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, ισχύουν και για τους Περιφερειακούς Συμβούλους οι οποίοι διασχίζουν  πολύ μεγάλες αποστάσεις για να μεταβούν στις συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου και ίσως ορισμένες φορές χρειάζεται ακόμη και να διανυκτερεύσουν στην έδρα της Περιφέρειας. Επίσης μετέχουν σε διοικητικές Επιτροπές πολύ κρίσιμες για την λειτουργία της Περιφέρειας.

Μέσα στο κλίμα της απαξίωσης των θεσμών του πολιτικού και διοικητικού συστήματος πιστεύει κανείς ότι θα βρεθούν αιρετοί που θα πληρώνουν για να συμμετάσχουν στις συνεδριάσεις των Συμβουλίων όπου τους έχει ορίσει το αντίστοιχο εκλογικό σώμα; Θα το κάνουν ίσως εκείνοι που κατοικούν κοντά στην έδρα του Δήμου ή της Περιφέρειας. Δεν συζητάμε ασφαλώς για τους νησιώτες, αυτοί πλέον αποκλείονται.

Πιστεύει κανείς ότι στις επόμενες εκλογές θα βρεθούν υποψήφιοι για να τεθούν στη διάθεση των συμπολιτών τους για να αναλάβουν την μεγάλη δημοκρατική αποστολή του αιρετού;. Μόνο όσοι έχουν χορηγούς  ή αντιλαμβάνονται  την όποια τοπική αυτοδιοίκηση έχει μείνει ως πεδίο συναλλαγής και λαμογιάς  μπορεί να το τολμήσουν.

Πολλά μπορούν να εξοικονομηθούν ίσως με καλύτερη οργάνωση, με απόλυτη διαφάνεια και χρήση έξυπνων εφαρμογών μετάδοσης της διοικητικής πληροφορίας  ή με περισσότερη αυτοθυσία και αυταπάρνηση από τα ηγετικά στελέχη του Δήμου ή της Περιφέρειας. Παρότι είναι εξευτελιστικές πλέον οι αντιμισθίες των αιρετών. Δεν μπορεί όμως να γίνει τίποτε χωρίς την φυσική παρουσία τους και την αφοσίωση στην αποστολή τους.

Η απόλυτη κατάργηση των αποζημιώσεων για τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις των Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων και των συλλογικών διοικητικών οργάνων του Δήμου και της Περιφέρειας δεν σημαίνει πλέον μόνο την απόλυτη απαξίωση της Αυτοδιοίκησης και της τοπικής δημοκρατίας αλλά την απόλυτη κατάργησή της.

Αυτή η κατάργηση θα ψηφιστεί αύριο από πολιτικούς λειτουργούς που εξακολουθούν να κοστίζουν στον Έλληνα Φορολογούμενο πολύ ακριβά, που έως πρόσφατα διόριζαν στρατιές στο δημόσιο, που πολλοί από αυτούς εκλέγονται με τις «χορηγίες» των μεγαλοεργολάβων του τόπου.

Επιτέλους ο κατήφορος να σταματήσει. Οι αιρετοί της Αυτοδιοίκησης οφείλουν να αποφασίσουν  έστω και τώρα την καίρια υπεράσπισή της. Αυτή είναι μία Μάχη Δημοκρατίας.