ΟΜΙΛΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΩΗ ΤΟΜΕΑΡΧΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ Ν.Δ. ΣΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΕΔΕ (27-01-2012)

Κυρίες και κύριοι,

Το πρώτο Συνέδριο της ΚΕΔΕ διεξάγεται σε βαρύ κλίμα αφού η χώρα ταλανίζεται από κρίση οικονομική με συνέπειες προφανείς στην κοινωνία και στην πολιτική, καθώς οι θεσμοί καλούνται να λειτουργήσουν σε συνθήκες απαξίωσης και ισοπέδωσης.

Ακριβώς σ’ αυτό το σκηνικό η Τοπική Αυτοδιοίκηση καλείται να παραμείνει σημείο αναφοράς για τη Δημοκρατία και να αναγνωρισθεί στην πράξη κατά τρόπο αμετάκλητο ότι αποτελεί το θεσμό τον πιο κοντινό στον Έλληνα πολίτη.

Και είναι αυτή η ίδια η κρίση που μας υποχρεώνει να οικοδομήσουμε απ’ την αρχή αυτά που αποδείχθηκαν σαθρά και κατέρρευσαν.  Για να επαναπροσδιορίσουμε τις σχέσεις κράτους-πολίτη, να επαναπροσδιορίσουμε την ίδια την Αυτοδιοίκηση και την αποκεντρωτική μεταρρύθμιση του κράτους.

Αυτή η αναφορά αποτελεί και τον οδηγό της Νέας Δημοκρατίας.

Η Ελλάδα του 21ου αιώνα χρειάζεται μία πραγματική αυτοδιοίκηση, οικονομικά και θεσμικά θωρακισμένη και ανεξάρτητη, αυτοδιοίκηση την οποία θα εμπιστεύεται ένα κράτος πιο ευέλικτο  και επιτελικό.  Η κρίση απαιτεί απ’ όλους μας να κινηθούμε γρηγορότερα, αποφασιστικότερα, με φαντασία.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι αύριο ως κυβέρνηση η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έτσι θα πορευτεί. Και θα επικαλεστώ για την αξιοπιστία των λεγομένων μου ότι ως κυβέρνηση  μόλις πριν δύο χρόνια, αυτές οι αρχές απετέλεσαν οδηγό και πυξίδα της πολιτικής μας για την αυτοδιοίκηση.

Θα μου επιτρέψετε σύντομα να υπενθυμίσω την ψήφιση του κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων το 2006 με άμεση και ουσιαστική συμμετοχή της ΚΕΔΚΕ αφού σχεδόν το σύνολο των προτάσεων τότε περιελήφθησαν στον κώδικα.  Έτσι προχωρήσαμε σε πραγματική αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, καθιερώσαμε νέους θεσμούς άμεσης τοπικής δημοκρατίας (τοπικό δημοψήφισμα και έλεγχος τοπικών αρχών απ’ τους πολίτες).  Ταυτόχρονα με άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες αντιμετωπίσαμε τα θέματα οργάνωσης της δημοτικής αστυνομίας, των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, αναδιοργανώσαμε τις δομές τις και μεγιστοποιήσαμε τις παρεμβάσεις της.

Αλλά και στα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης: ελπίζω ότι δεν θα βρεθεί κάποιος που θα αμφισβητήσει ότι την πενταετία 2004-2009 έγιναν μεγάλα βήματα για να ξεφύγει η Τ.Α. από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του Κράτους και για να κατακτηθεί η οικονομική ανεξαρτησία της.  Διπλασιάστηκαν οι ΚΑΠ και άρχισε η απόδοση των παρακρατηθέντων από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ πόρων, ύψους πάνω από 1,7 δις ευρώ. Προλάβαμε, μάλιστα να δώσουμε τις 2 πρώτες δόσεις. Σχεδιάσαμε μέσα σε λίγους μήνες και εφαρμόσαμε με επιτυχία το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ», ύψους 3,5 δις ευρώ,  που ήταν, κατά γενική ομολογία, το πιο λειτουργικό και διαφανές αναπτυξιακό πρόγραμμα που είχε ποτέ η αυτοδιοίκηση με διπλάσιους πόρους από το Πρόγραμμα «Ε.Π.Τ.Α.». Ένα πρόγραμμα που έβαλε το δικό του λιθαράκι στη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη, με σχεδόν 22.000 ενταγμένα έργα από τα οποία περίπου 7.500 τα ολοκληρώσαμε και τα παραδώσαμε στις τοπικές κοινωνίες.

Τέλος προωθήσαμε κάθε μορφής διαδημοτική συνεργασία και στηρίξαμε επιτυχημένους αυτοδιοικητικούς θεσμούς, όπως οι Δομές Κοινωνικής Μέριμνας (π.χ. προγράμματα Βοήθεια στο Σπίτι, προγράμματα για ΑμεΑ), που ήταν ως τότε στον «αέρα».

                Σταθήκαμε δίπλα στο προσωπικό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, λύνοντας πολλά χρόνια προβλήματά του. Διαμορφώσαμε τον Κώδικα για το Προσωπικό των Δήμων και των Κοινοτήτων, δίνοντας κίνητρα παραγωγικότητας. Αυξήσαμε το επίδομα ειδικής απασχόλησης και επεκτείναμε τον θεσμό των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων στους εργαζόμενους στην καθαριότητα αλλά και σε άλλες κατηγορίες δημοτικών υπαλλήλων όπως οι εργαζόμενοι στα νεκροταφεία και στις χωματερές, ανθρώπων που δούλευαν με σκληρές συνθήκες εργασίας και για τους οποίους καμία κυβέρνηση ως τότε  δεν είχε  κάνει το αυτονόητο.

Κάναμε παρεμβάσεις καθημερινότητας, όπως είναι η πιστοποίηση της ασφάλειας στις παιδικές χαρές και στους παιδότοπους, η αναμόρφωση της δημοτικής αστυνομίας, ο εκσυγχρονισμός το θεσμικό πλαίσιο για τους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς και τις δημοτικές βιβλιοθήκες. Δουλέψαμε μαζί με την Αυτοδιοίκηση στο ζήτημα της μεταναστευτικής πολιτικής και των προγραμμάτων της κοινωνικής ένταξης των νόμιμων μεταναστών. Διασφαλίσαμε την ουσιαστική συμμετοχή της στο Πρόγραμμα Διοικητική Μεταρρύθμιση 2007-2013, αλλά και σε όλα τα μεγάλα έργα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης,

Μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τις Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, να μην έλυσε όλα τα προβλήματα που είχαν σωρευθεί τα τελευταία 20 χρόνια. Ωστόσο, έκανε σταθερά βήματα προόδου και μπήκε δυναμικά στο ΕΣΠΑ, αποκτώντας λόγο στα θέματα της αρμοδιότητάς της. Η περιφερειακή ανάπτυξη, η προστασία του περιβάλλοντος, το μεταναστευτικό, η πολιτική προστασία έγιναν πεδίο γόνιμης συνεργασίας της κεντρικής διοίκησης με την αυτοδιοίκηση που ξέφυγε από την απομόνωση και τον παραγκωνισμό. Και αυτό δεν το αμφισβήτησαν ποτέ ούτε οι αυτοδιοικητικοί που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ.

Δεν έγινε βέβαια την πενταετία 2004-2009 η μεγάλη αλλαγή  ενώ είχαμε προετοιμασθεί και την θέλαμε όλοι και την είχαμε συμφωνήσει. Γιατί μας πρόλαβε η έκρηξη της οικονομικής κρίσης και κρίθηκε αναπόφευκτη μία αναβολή.

Εξάλλου, απ’ όσους αναζητούν άλλες σκοπιμότητες στην τότε απόφαση αναβολής της μεταρρύθμισης θα ζητήσω να θυμηθούν την στάση του τότε αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης  και μετέπειτα πρωθυπουργού του κ. Γ. Παπανδρέου, στο συνέδριο της Κυλλήνης, όταν «προειδοποιούσε την κυβέρνηση να μην επιχειρήσει μία νέα εξαπάτηση της Τ.Α. και των πολιτών, με ένα νόμο που θα επιχειρεί αποσπασματικά τη διοικητική συνένωση των ΟΤΑ, χωρίς ένα συνολικό σχέδιο διοικητικής μεταρρύθμισης, χωρίς τις οικονομικές και άλλες προϋποθέσεις και τα προγράμματα που θα συνοδεύουν αυτή τη μεγάλη μεταρρύθμιση, όπως είναι η χωροθέτηση μετά από διάλογο, η χρηματοδότηση υποδομών και λειτουργικών δαπανών, η στελέχωση και η οργάνωση των υπηρεσιών» και κατέληγε «ότι είναι ανούσια η συγχώνευση Δήμων  μέσα από έναν νέο Καποδίστρια, αν δεν αποκτήσουμε πραγματικούς ρόλους και πόρους».

Απ’ αυτή την επίδειξη υπερβάλλουσας ευαισθησίας και βερμπαλιστικού ενδιαφέροντος βρεθήκαμε όλοι ενώπιον απροσδόκητων έως και αψυχολόγητων ενεργειών.  Η ανοιχτή, ως τότε, πόρτα του Υπουργείου Εσωτερικών σχεδόν έκλεισε για τη διοίκηση της ΚΕΔΚΕ με συναντήσεις ελάχιστες και χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Από τον Σεπτέμβριο του 2009 για την τότε Κυβέρνηση, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της, δεν υπήρχε αυτοδιοίκηση και τοπική κοινωνία. Υπήρχε μόνο ο εκλογικός νόμος και ο «Καλλικράτης», ως θεσμικό όχημα στο βωμό της επιδίωξης πρόσκαιρων εκλογικών ωφελημάτων, που εξανεμίστηκαν πολύ γρηγορότερα απ’ ό,τι δημιουργήθηκαν. Ένα νομοθέτημα που άφησε όλα τα μείζονα ζητήματα που συνεπάγεται μια τέτοια μεταρρύθμιση κυριολεκτικά στον «αέρα».  Ένα νομοθέτημα που ενέσπειρε την εργασιακή ανασφάλεια στους εργαζόμενους στους ΟΤΑ και δημιούργησε ανυπέρβλητα προσκόμματα και καθυστερήσεις στην εξυπηρέτηση του πολίτη.

Αποφάσισε το Υπουργείο να προχωρήσει σε Διοικητική Μεταρρύθμιση χωρίς να έχει κοστολογήσει τις αρμοδιότητες των Δήμων και των Περιφερειών, χωρίς να λειτουργεί βάσει Επιχειρησιακού Σχεδίου Στήριξης με συγκεκριμένες δράσεις και χρονοδιαγράμματα.  Χωρίς σχέδιο για όλες τις αλλαγές σε επίπεδο προσωπικού, υποδομών, άμβλυνσης των περιφερειακών ανισοτήτων και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής. Γιατί το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα «ΕΛΛΑΔΑ» απεδείχθη τελικά ένα ευχολόγιο χωρίς πόρους στήριξης. Χωρίς επιστημονική στήριξη των ΟΤΑ. Που είναι τα 4 δις για τα οποία είχε εγγυηθεί στην ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ ο τότε Πρωθυπουργός;

Μετά απ’ όλα αυτά δεν είναι τυχαίο που από τη θέση του Καλλικράτη σε εφαρμογή, την 1.1.2011, δεν πέρασε νομοσχέδιο από τη Βουλή, οποιουδήποτε Υπουργείου, που να μην περιλαμβάνει διορθώσεις λαθών και προχειροτήτων του «Καλλικράτη». Ούτε ότι ένα και πλέον χρόνο μετά συνεχίζουν να εκδίδονται εκτελεστικές πράξεις του Καλλικράτη, ενώ το Υπουργείο αδυνατεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και προσφεύγει σε προγραμματικές συμβάσεις με ινστιτούτα και εταιρείες.

Η Νέα Δημοκρατία είδε από την αρχή την σκοπιμότητα, αλλά και την επιπολαιότητα του εγχειρήματος και δεν στήριξε την ψευδομεταρρύθμιση που αγνόησε όλες τις κόκκινες γραμμές που είχε θέσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ζήτησε επανειλημμένα από την Κυβέρνηση να αποσύρει τον Καλλικράτη και να επεξεργασθεί μια συνολική διοικητική μεταρρύθμιση που να καλύπτει τόσο την Κεντρική Διοίκηση όσο και την Αυτοδιοίκηση. Μια μεταρρύθμιση με επιχειρησιακό σχέδιο εφαρμογής, με σταθερό οικονομικό υπόβαθρο, με γενναία αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, τις οποίες θα είχε προηγουμένως κοστολογήσει, ώστε να μπορέσει να της μεταβιβάσει και τους αντίστοιχους πόρους.

Ωστόσο, προτάχθηκαν τα μικροπολιτικά οφέλη και η κοντόφθαλμη δέσμευση προς το ΔΝΤ για απλό αριθμητικό περιορισμό των  ΟΤΑ. Και οι θέσεις μας αντιμετωπίστηκαν με αλαζονεία.  Επιτρέψτε μου εδώ μία υπόμνηση της διαδικασίας που ακολουθήθηκε  για το χωροταξικό του Καλλικράτη, ενδεικτική και χαρακτηριστική αυτής της αλαζονείας στην οποία αναφέρομαι.  Καμία συζήτηση με άλλους θεσμικούς παράγοντες δεν έγινε πέρα από τις κλειστές, περιορισμένες στα κομματικά τείχη συναντήσεις βουλευτών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ με τον τότε υπουργό Εσωτερικών.  Το χωροταξικό ήρθε κατευθείαν στη Βουλή και ο τότε Υπουργός σαν άλλος Καίσαρας δεν δέχθηκε καμία αλλαγή.  Την ίδια αλαζονεία συναντήσατε και όλοι εσείς οι αυτοδιοικητικοί κάθε φορά που τολμήσατε να χτυπήσετε την πόρτα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου για να ζητήσετε βοήθεια ή να προειδοποιήσετε για τα λάθη που βλέπατε. Σήμερα παρακολουθούμε ένα σύστημα γενικά, πιο γραφειοκρατικό ενώ η σύγχυση αρμοδιοτήτων μεταξύ των Υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης έδωσε το καταπληκτικό αποτέλεσμα,  δήμοι να μην μπορούν να προσλάβουν το προσωπικό για τους παιδικούς σταθμούς, ωδεία, καλλιτεχνικούς και πολιτιστικούς οργανισμούς και Πινακοθήκες, ούτε τον Ιανουάριο του 2012 όταν έπρεπε να έχει τελειώσει η διαδικασία τέλος Αυγούστου του 2011.

Κυρίες και κύριοι, η Τοπική Αυτοδιοίκηση βιώνει σήμερα μια πρωτόγνωρη κρίση και βρίσκεται στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης. Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε ότι λόγω της κρίσης και του Μνημονίου δοκιμάζεται το σύνολο των πολιτών, των επιχειρήσεων και των φορέων, εδώ, όμως, τα πράγματα είναι χειρότερα από κάθε άλλο φορέα της Γενικής Κυβέρνησης. 

Δεν θέλω να σας κουράσω με αριθμούς, γιατί εξάλλου εσείς ζείτε καθημερινά τα οικονομικά σας και εσείς ξέρετε πώς τα βγάζετε πέρα.  Από το 2010 η μείωση των πόρων των δήμων ήταν ραγδαία.  Χωρίς να γνωρίζετε πότε θα καταβληθούν ποσά έναντι των ΚΑΠ προσπαθείτε να εξασφαλίσετε ίσα – ίσα τη μισθοδοσία και τα λειτουργικά σας έξοδα.  Όχι μόνο δε σας δίνονται οι νομοθετημένοι πόροι αλλά συνεχώς μειώνονται.  Οι αποδόσεις των ΚΑΠ δίνονται με μεγάλες καθυστερήσεις, η ΣΑΤΑ σχολείων έχει περιοριστεί δραματικά, ενώ από το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ είχαμε περικοπή πόρων πάνω από 308 εκ. ευρώ για συμβασιοποιημένα έργα.  Η ΚΥΑ των ΚΑΠ για το 2010 εκδόθηκε τον Απρίλιο του επόμενου έτους και η ΚΥΑ  για τους ΚΑΠ του 2011 δεν έχει ακόμη εκδοθεί. 

Οι παρακρατηθέντες, λόγω Μνημονίου, πόροι του έτους 2011 (με στοιχεία Δεκεμβρίου) ανέρχονται σε 894 εκ. ευρώ (450 από τους ΚΑΠ, 390 από τη ΣΑΤΑ και 54 εκ. ευρώ από παρακρατηθέντες πόρους της προηγούμενης χρονιάς). 

Από τα δικά σας στοιχεία φαίνεται ότι η μείωση των ΚΑΠ και της ΣΑΤΑ για το 2012 έναντι αυτών του 2009 ξεπερνάει το 50%.  Φαίνεται ότι για το 2012, απλά για να λειτουργήσετε τους δήμους, πρέπει να πάρετε, πέραν αυτών που εγγράφονται στον προϋπολογισμό, τουλάχιστον άλλα 450 έως 600 εκ. ευρώ που δεν έχουν αποτυπωθεί πουθενά ακόμη αν και σας τα έχουν υποσχεθεί. 

Τι πρέπει να κάνουν οι αιρετοί υπ’ αυτές τις συνθήκες; Από πού θα βρουν τα υπόλοιπα για ενοίκια, μισθούς και άλλες ανελαστικές δαπάνες; Αλλά και τι θα πουν στους πολίτες για την ανεξήγητη μείωση των προνοιακών επιδομάτων κατά 182 εκ. ευρώ, τα οποία βεβαίως δεν είναι δική τους οφειλή, οφειλή του κεντρικού κράτους είναι. Πώς θα καταφέρουν οι τοπικές κοινωνίες με τα τόσα κοινωνικά προβλήματα να σταθούν στα πόδια τους, όταν δεν τους καταβάλλονται πλέον ούτε τα ψίχουλα των προνοιακών επιδομάτων; Όταν το ΕΣΠΑ παραμένει «βαλτωμένο» και η ΣΑΤΑ και ο ΘΗΣΕΑΣ, λόγω των παρακρατήσεων, δεν μπορούν να δώσουν καμία διέξοδο στις τοπικές αγορές εργασίας;

Για μας είναι αυτονόητη η δέσμευση εις ότι αφορά τα οικονομικά ότι θα αποδίδουμε τα θεσμοθετημένα και στην ώρα τους.  Παρακολουθώντας όλα αυτά που συγκροτούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο οικονομικής λειτουργίας σας δε θα διστάσω να σας συγχαρώ διότι παρά την μείωση των πόρων σας τα τελευταία δύο χρόνια καταφέρνετε ακόμη να στηρίζετε με τις κοινωνικές και προνοιακές δομές σας τους δημότες σας που δοκιμάζονται σκληρά απ’ την οικονομική κρίση, τη φτώχεια και την ανεργία.

Όμως, κυρίες και κύριοι για τη Νέα Δημοκρατία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί ακόμη και υπ’ αυτές τις συνθήκες να δώσει λύσεις, και, μάλιστα, ενδεχομένως, πιο άμεσες και πιο αποτελεσματικές απ’ ό,τι το κεντρικό κράτος. Λύσεις αναπτυξιακές, ανακούφιση στον τομέα της απασχόλησης και της καταπολέμησης της ανεργίας, υποστήριξη στον τομέα της ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής. Μέσα από την προώθηση δημοκεντρικών προγραμμάτων, δηλαδή ειδικών τοπικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, με δράσεις προσανατολισμένες στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μετά την κρίση. Τα κονδύλια του Προγράμματος «Διοικητική Μεταρρύθμιση 2007-2013» μπορούν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια. Το ίδιο και οι πόροι του προγράμματος για την «Ψηφιακή Σύγκλιση», που πρέπει να αξιοποιηθούν, ώστε να αποκτήσουν οι πολίτες καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες. Αρκετά με τις μελέτες που καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων.

                Αυτό που, επίσης, επείγει είναι η αξιοποίηση της περιουσίας των Δήμων, η οποία υπολογίζεται σε 12 δις ευρώ περίπου, τη στιγμή που τα έσοδα που αποφέρει είναι λιγότερα από το 5% των ετήσιων εσόδων των ΟΤΑ. Και όταν λέμε αξιοποίηση εννοούμε τη χρησιμοποίησή της για αναπτυξιακούς σκοπούς, αλλά και για την περιστολή των ενοικίων και των λειτουργικών δαπανών των ΟΤΑ.

Όλα αυτά προϋποθέτουν, βέβαια, ότι οι ΟΤΑ έχουν την οικονομική αυτοτέλεια που απαιτεί η συνταγματική τους κατοχύρωση και αποστολή. Ότι έχουν θεσμοθετημένους πόρους οι οποίοι τους καταβάλλονται και αντιστοιχούν τουλάχιστον στις αρμοδιότητες που τους έχουν μεταβιβαστεί με τον «Καλλικράτη». Άρα, πρέπει, επιτέλους να γίνει η αποτίμηση των αρμοδιοτήτων για να καταλήξουμε ποιοι θα είναι οι ελάχιστοι τακτικοί πόροι των Δήμων. Δεν μας εμποδίζει καμία κρίση να κάνουμε αυτή του δουλειά, την οποία, όπως προείπα, έπρεπε οι εμπνευστές του Καλλικράτη να την είχαν κάνει πριν από 2 χρόνια. Και, στη συνέχεια, να προχωρήσουμε στον οικονομικό απογαλακτισμό των Δήμων, μέσα από την προώθηση της φορολογικής αποκέντρωσης αλλά και τη διαμόρφωση αποτελεσματικών συστημάτων ελέγχου, προληπτικού και κατασταλτικού.

Μιλώντας για ελέγχους επιθυμώ να διευκρινίσω ότι αυτοί είναι και επιθυμητοί και απαραίτητοι υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα στραγγαλίζουν την αποτελεσματικότητα και δεν θα υπονομεύουν την ανάπτυξη.  Η πολιτεία οφείλει να δώσει απάντηση σ’ αυτή τη δύσκολη εξίσωση και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα εργαστούμε ως κυβέρνηση ώστε οι έλεγχοι να γίνονται για τη νομιμότητα, κάτι που η Αυτοδιοίκηση κέρδισε με τόσους αγώνες.

Και έρχομαι, τώρα, στο προσωπικό των Δήμων, που με όλες τις οριζόντιες και ισοπεδωτικές πολιτικές του τελευταίου έτους έχει βρεθεί σε δεινή θέση. Με τις τυφλές μετατάξεις από και προς τις Περιφέρειες, υπάρχει μεγάλη ανισοκατανομή του προσωπικού, τα αποτελέσματα της οποίας είναι ορατά στους πολίτες. Καταρτίσθηκαν οργανισμοί στο «πόδι», παρά τις επισημάνσεις σας, με βάση πρότυπα που δεν ανταποκρίνονταν στις ανάγκες κάθε δήμου και κυρίως των ορεινών και των νησιωτικών Δήμων, ενώ κρίσιμες υπηρεσίες παραμένουν υποστελεχωμένες είτε γιατί κόλλησαν οι μετατάξεις είτε λόγω του πολλαπλασιασμού των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Η κατάσταση απαιτεί νέους οργανισμούς, με περιγράμματα θέσεων, αφού ξεμπερδευτεί, όμως, το κουβάρι των αρμοδιοτήτων. Απαιτεί, επίσης, ενίσχυση των πιο αδύναμων ΟΤΑ με εξειδικευμένο προσωπικό και τεχνογνωσία και στήριξη για να ξεπεραστούν τόσο τα διαδικαστικά προβλήματα όσο και τα κενά του θεσμικού πλαισίου που αναφύονται κάθε μέρα. Αλλά και τεχνογνωσία τόσο για να ασκηθούν οι νέες αρμοδιότητες για τις οποίες οι Δήμοι δεν είχαν προλάβει να προετοιμαστούν όσο και για να αποκομίσουν τη μέγιστη δυνατή ωφέλεια από το ΕΣΠΑ. Αυτά, δηλαδή, που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και 1 χρόνο μέσα από το Πρόγραμμα «ΕΛΛΑΔΑ» ή όποιο άλλο αναπτυξιακό πρόγραμμα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Χρειάζονται νέα προγράμματα κατάρτισης του προσωπικού, με έμφαση στις πολιτικές της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και, ενδεχομένως, σχεδιασμένα με τοπικά ή περιφερειακά χαρακτηριστικά.

Κυρίες και κύριοι, το σημερινό σας Συνέδριο εντάσσεται στον ευρύτερο διάλογο που έχουμε ανοίξει ως Νέα Δημοκρατία με την κοινωνία και την αυτοδιοίκηση για μια συνολική και αποκεντρωτική μεταρρύθμιση του Κράτους. Μια ορθολογική ανακατανομή εξουσιών και πόρων ανάμεσα στην κεντρική διοίκηση και την αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, που θα θέσει τέρμα στον συγκεντρωτισμό και τη γραφειοκρατία. Και που θα δώσει στον πολίτη τη δυνατότητα να γίνει βασικός μέτοχος των πολιτικών τοπικής διακυβέρνησής του.

                Εμείς πάντοτε πιστεύαμε και εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι το μέλλον ανήκει στην Αποκέντρωση και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτή είναι μία ανάγκη που επιβάλλεται από τη σύγχρονη πραγματικότητα και την πορεία των πραγμάτων. Η διαμόρφωση ενός επιτελικού Κράτους σε συνδυασμό με την ύπαρξη ισχυρής περιφερειακής διοίκησης και δυναμικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ουσιώδης όρος για ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό σχήμα Διοίκησης με προοπτική πλήρους ανταπόκρισης στις απαιτήσεις του πολίτη.  Και αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.

Εύχομαι καλή επιτυχία στο συνέδριό σας.  Καλή δύναμη και να είστε σίγουροι ότι μαζί θα αγωνιστούμε για τα παιδιά μας, για την πατρίδα μας αξιοποιώντας μια σύγχρονη Αυτοδιοίκηση διοικητικά και οικονομικά ανεξάρτητη.

Σας ευχαριστώ.